M.AKİF İNAN ANISINA-1

Yıl 1997.Mevsim Kış. Ş:Urfa Yer Halil SORAN abimizin evi. Eski stadyumun karşısındaki evde bir araya geliyoruz. Tabiri caizse bir sıra gecesi.Birkaç edebiyatseverle birlikte Üniversite yıllarımızda YAZ-GI dergisini çıkartıyorduk. Hüseyin BAYKUŞ abimizin etrafında toplanmıştık Bize yol gösteren o idi. Farklı mekânlarda aylık toplantılarımız olurdu. EDEBİYAT,SANAT, DÜÇÜNCE, FİKİR ALANINDA HASBİHAL EDERDİK. Zaten bu niyetle yola çıkmış ve dergi çıkartıyorduk. Dedik ya Halil SORAN abimiz evinde misafir etmişti. Çiğköfte vs. ikramlardan sonra sıra sohbete gelirdi. Bu günkü misafirimiz de şahsen benim daha önce hiç görmediğim biri vardı. RAHMETLİ MEHMET AKİF İNAN. Herkesbir şeyler konuşuyordu. Sıra Rahmetli ye gelince. Yer minderinde ayakları çaktık, bir vaziyette oturmuş.Bir sigarayı bir diğer sigarayla yandırıyordu. Gençler diye başladı. ‘’Çok okuyun.Yazmaktan da asla korkmayın.Bir fikriniz olsun.Doğru bildiğiniz fikrinizden de asla vazgeçmeyin’’ DİYE TEMBİHTE BULUNDU. Evet. Rahmetli bir fikir ve düşünce insanı idi. Bildiği ve inandığı dava adına beş on kişi ile birlikte tohum saçtı toprağa. Bugün onun ektiği tohumlar meyve vermeye başladı. Milyonlarca meyve. Belki onun döneminde kimse yoktu yanında. Ama şimdi onun davasında yürüyen milyonlarca insan var. Hatırladığım kadarıyla zaten bulunduğumuz eve gelirken zaten tek başına gelmişti…