Evet, evet, evet.
Amenna! Amenna! Amenna!
Ancak insanlar hep aldanmıştır bu dünyanın saltanatına.
Yanılmıştır nefsin arzularına göre hareket etmesi.
Nefis bu dünyanın geçici lezzetlerini bizlere ebedi imiş gösterip aldattı.
Öyle değil mi?
Gece, gündüz demeden koştururuz hep bir şeyler kazanıp, biriktirmek için.
Bir gece mesaisi için, beş on kuruş para kazanmak için bazen memurlar sıraya girerler. Hatta torpil yapmaya çalışır kimisi gece mesaisi almak için amirinden.
Elbette dünya geçimini sağlamak için çalışmak, alınteri ile kazanmak doğru olandır.
Peki, İsmail teslimiyeti için gecenin bir vaktinde sıcak yataktan uyanarak:
RABBİNE YÖNELMEK İÇİN.
O’na teslim olmak için,
Herkes, tüm kaainat adeta uyku halinde iken.
Secdeye kapılıp O’na teslim olmak var ya!
İçten Gelen Bir Yakarışla ALLAHIM! ALLLAHIM !ALLLAHIM…
Demek var ya!
Dünyanın tüm arzu ve isteklerini elin tersiyle atmak.
Ben kapına geldim.
Aldandım iblisin dörtlülerine.
Yanıldım dünyanın safsatalarına.
İblisin dostlarına aldandık ALLAHIM!
Ne olur Affet ! affet!, affet!
BİZLERİ..
DeyipO’na teslim olmak.
Bu hareket İSMAİL teslimiyetidir.
Geri de kalan tüm gecenin anları dünya için harmış olmaz mıyız.
Gün İSMAİL olma günüdür.
Fırsat elde var iken.
Ha bugün ha yarın O’na teslim olurum deyip aldatılmadan.
Aldatılmadan.
İblis ve dostlarına aldanmadan.
Bazen gecenin bir yarısında O’na teslim ol alalım…
Daha fazla gösterilecek yazı bulunamadı!
Tekrar deneyiniz.
0 Yorum