MADDE BAĞIMLILIĞI VE ŞEHİR

Gün geçmiyor ki maddebağımlılığı karşısında acze düşmüş bir aile, madde bağımlığının pençesindekıvranan bir çocuk, bir genç haberi ile karşılaşmayalım. Haberler geçiyor vebiz toplum olarak sadece izleyebiliyoruz. Bonzai gençler arasında hızlayayılmaya devam ediyor, uyuşturucu kullanma yaşı on yaşına kadar düştü. Gençlerdensonra artık çocuklarda madde bağımlılığı tehlikesi ile karşı karşıya. Çok acı,ancak bir o kadar da gerçek olan bir husus var ki o da, her çocuk artık maddebağımlılığı için bir potansiyel! Bu konuda;devlet, kurumlar, sivil toplumörgütleri, belediyeler çeşitli çalıştaylar yapıyor. Ama lanet olası uyuşturucubelasına bulaşan kişiler, yaşayan ölülere dönüşmeye devam ediyor. Türkiye'deyaklaşık 500 bin kişi bonzai kullanıyor. Bonzai kullananların yüzde 5'i 9-13yaş aralığında. Yılda yaklaşık 400 kişi bonzaiden hayatını kaybediyor. Tedaviolmak için AMATEM'e başvuranların sayısı yılda 6 bin civarında. Rakamlaruzatılabilir ancak sizi daha fazla rakamlara boğarak, moral bozmak istemem. Ancakçok iyi bilinmesi gerekiyor ki; uyuşturucu ve madde bağımlılığı bu ülkenin enönemli en sorunlarından birisi. Ve bu husus, ülkemizin geleceğini tehditediyor, aileleri tehdit ediyor, gençleri tehdit ediyor, çocukları tehditediyor. Aileden topluma, toplumdan devlete; hep beraber bu sorunun çözümünoktasında neler yapılabileceği konusunda ciddi çalışmalar yapmak zorundayız. Ciddi çalışmalardiyorum; yapılan çalışmaları ciddi bulmuyor muyum? Evet, hakkını teslimedeceğimiz çalışmalar mutlaka vardır, ancak yapılan çalışmaların büyükçoğunluğunun bu anlamda göstermelik faaliyet olmanın ötesinde bir anlamınınolmadığını ifade etmek isterim. Madde bağımlılığı ile mücadele konusundaöncelikli hususun gençlere madde bağımlılığına düşmeyecekleri bir ortamsunmaktan geçtiğini bilmemiz gerekiyor. Bakın belediyelerimiz bu konuda birçokçalışma yapmakta! Bence belediyeler madde bağımlılığı ile mücadele çalıştaylarıyapacaklarına, çocukların ve gençlerin; çocukluklarını, gençliklerinihissedebilecekleri mekânlar oluştursunlar. Bugün çocukların ve gençlerin,oynayabilecekleri, toprağa basabilecekleri, enerjilerini tüketebilecekleri,spor yapabilecekleri ortamları ne kadar sağlıyor belediyeler. Çocuk oyunalanları olmayan, gençler için spor alanlarına yer açamayan, çocukla toprağıbuluşturamayan kentler bu anlamda madde bağımlığının en önemli sebeplerininbaşında geliyor. Aile ve okulortamının; çocuğun ve gencin kendine değerli olduğunu hissettirebilmesigerekiyor ki; bu konuda maalesef çok iyi bir durumda olduğumuz söylenemez.Eğitim sistemi bir yerden sonra çocuklara boşluk duygusunu aşılıyor. Özelliklegençlerin geleceğe dair umudunu yitirmesi de yine madde bağımlığının en önemlisebepleri olarak karşımızda duruyor. Çocuğun ve gencin yaşadığı toplum, ailedenve çevresel faktörlerden kaynaklı sebepler, medyanın, filmlerin, özentikültürünün sonucu yanlış rol modeller, merak, içindeki boşluktan kurtulamamagibi sebepler elbette ki madde bağımlılığın kaynakları olarak önümüzdedurmakta. Her bir sebep üzerinde ayrıayrı durulabilir. Ancak bizim buradaözellikle üzerinde durduğumuz nokta; madde bağımlılığının bizim kendiellerimizle oluşturmuş olduğumuz ve artık her geçen gün daha fazla başımızabela olan kent anlayışından kaynaklandığı gerçeğidir. Turgut CANSEVER; “buçocuklar nerede oynayacak?” diye insanı bir soru soruyordu. Sadece kârını verantını düşünen müteahhitlerin insafına bırakılan kentlerde, çocuklara ve gençleremekân oluşturamadıktan sonra madde bağımlılığından şikâyet etmeninçok anlamlı olmadığını görebilmemiz gerekiyor. Ne diyoruz; çocuk dostu şehirler oluşturmakzorundayız, gençlerimiz ve çocuklarımız için mekânı imkân kılmaktanbahsediyoruz. “Madde bağımlısı” büyüklerin oluşturduğu kentte madde bağımlısıçocuklardan şikâyetçi olmanın anlamlı olmadığını söylüyoruz, çocuklarımızın vegençlerimizin geleceklerinin ve elbette ki toplumun geleceğinin; emlak arsafiyatlarından, daha fazla para kazanmaktan, arsaların değerlenmesinden dahaönemli olduğunu ifade ediyoruz. Evet;“Madde bağımlısı” büyüklere sesleniyoruz,“uyuşturucu ve madde bağımlısı çocukların ve gençlerin sayısı her geçen gündaha fazla artıyor, bırakın göstermelik salon toplantılarını, çalıştaylarını,çocuklara ve gençlere mekân oluşturun. Çocuk dostu şehir, genç dostu şehiroluşturun. Çocuk oyun alanları, futbolsahaları, spor salonları, bisiklet sürme alanları, çocuk aktivite merkezlerioluşturun. Çocukları toprakla buluşturun, bırakın koca koca binalar yapmayı, çocuklara ve gençlerealan açın. [email protected]