İÇKİ YASAĞINDAN RAHATSIZ OLAN YOBAZLAR

Aziz ve Celil olan Rabbimiz, maide süresinin 90/ ve 91’nci ayetlerinde: mealen şöyle buyuruyor: Ey iman edenler! Şarap (sarhoş edici tüm içkiler), kumar, dikili taşlar (put ve heykeller) ve fal okları (şans oyunları loto toto piyango vb.) , ancak şeytanın amelinden/ işinden birer pisliktir O halde ondan kaçının, belki kurtuluşa erersiniz. Şeytan, içki ve kumarla aranıza ancak düşmanlık ve kin sokmak ve sizi Allah’ın zikrinden ve namazdan alıkoymak ister! Artık siz, (bunlardan) vazgeçtiniz mi? İçki yasağının kesinleşmesiyle birlikte, Hz. Ömer (r.a) in; vaz geçtik ya Rabbi vaz geçtik ya Rabbi diye rivayet edilmektedir. Aziz ve Celil olan Allah, cahiliye döneminde revaçta olan içki, kumar, şans oyunları ve putlara tapma gibi; Tevhid inancıyla bağdaşmayan her türlü alışkanlığı yasaklamış ve akabinden de; Artık vaz geçtiniz değil mi diye soru sormaktadır? Yâni Allah’a, Resulüne, ahiret gününe iman ettiğinize göre; artık ilâhi hüküm kesin ve kati olarak budur diye hatırlatmaktadır. Aslında Allah’ın Şeriatına kayıtsız şartsız iman edip ve teslim olan Müminler için, helal ve haramın tartışması bile söz konusu değildir/olamazda. Lâkin kalplerinde hastalık bulunan ve tam iman etmemiş ama sıkıştırıldıkları zaman bizde iman etmişiz diyen ilkel ve modern bazı yobazlar için tartışılması normal bir şey gibi gelebilir. Tıpkı geçenlerde, oyuncu Orhan Aslan denilen şeriat düşmanının paylaşımı gibi. Ne demişti laik yobaz hatırlatayım: içki satışı yasağının iki adı var biri şeriat diğeri faşizm. Ve ikisi de aynı lağımdan beslenmektedir (tevbe tevbe) diye salya sümük kusmuğunu dışarıya atmıştı. Bir diğer yobaz okumuş cahil ise; içki satışını yasaklayanları Allaha havale ediyorum diye, katmerli cehaletini ortaya koymuştu. Adamın sanki gasp edilmiş meşru bir hakkı söz konusu ve almaktan aciz kaldığı için, müsebbipleri Allaha havale ediyormuş. Vay akıl fukarası vay. İşte bu zihniyet İslam topraklarında hilafet makamını ilga ettiklerinin hemen akabinde, Ankara bira fabrikasını açıp millete armağan eden (!) Devrimin çakıl taşları olan batı hayranı ve din düşmanlarının vârisleri. Şimdi asıl mesele şudur: adam ister inanır ister inanmaz, bu onun tercihi ve onun bileceği bir şey. Ancak ve lâkin, hiç kimsenin Müslümanların mukaddeslerine, değer yargılarına ve inançlarına dil uzatma hadsizliğini, kalkıp bu benim fikir özgürlüğümdür hakkına sahip değildir/ haddi de değildir. Bu gibi lağım farelerinin kimim beslenmeleri olduklarını da çok iyi biliyoruz, kimin eşiklerinde soluyup kime yaranmaya çalıştıklarını da! Mesela herifin bir çıkıp ben ateistim, bir diğeri deistim vs. Dediğinde, en azından adam ikiyüzlülük yapmadan inanmadığını ortaya koymaktadır. Fakat şu yeri geldiğinde Müslüman gözüküp, yerine göre de Allah’ın dinine saldıran din düşmanları; pirincin içindeki beyaz taşlar gibi insanın dişlerini kırmaktadırlar. Korkak ve ürkektirler. Hiçbir zaman gerçek yüzlerini göstermeye cesaret edemiyorlar. Bazıları istisna tabi. Mesela şu sanatçı müsveddesi ve sözde milletin vekili olan yobaz gibi. Hangi milletin vekiliyse artık bilmiyoruz ama velakin; gerçek şu ki, heriflerin İslam’a ve Müslümanlara karşı büyük bir kinleri olduğu muhakkak. Müslümanlara ağım ifadesini kullanan şu sözde oyuncu müsveddesi için; yetkili yargı makamlarının gerekeni yapmaları boyunlarının borcudur. Tabi Adalet mekanizması, hakkı savunuyorsa. Biz Müslümanlar olarak, söz konusu iki densize de hakkımızı helal etmediğimiz gibi; kıyamet gününde de onlara davacı olduğumuzu ifade etmek isterim. İçkinin ilahi emir gereği, kati ve kesin olarak haram ve şeytanın amelinden bir pislik olduğunu zikreden ayetleri yukarıda verdik. Bundan sonrası, insanların kendi tercihlerine kalmış. Dilerse içer zil zurna olur. Dilerse iman edip tövbe ve istiğfar etmekle kendine çeki düzen verir. Bize düşen tebliğ etmek ve İslam’ın izzetini savunmaktır. İnancımıza göre, putperestlerin putlarına bile küfretmek yasakken; haddini bilmeyen bazı herifleri de Müslümanların değer yargılarına karşı saygı duymaya davet ediyoruz. Tabi hala kalmışsa izanları. Bizde fikir özgürlük hakkımızı kullandık.