Babamın vefatının üzerinden altı yıl geçti. İnanın hislerim hâlâ onun vefatına ikna olmuş değildir. Çoğu kez sanki evinde kitaplarıyla, ilimle meşgul oluyor sanıyorum. Gün içinde, okulda veya arkadaş sohbetlerinde konuşulup da kesin bir sonuca varamadığımız konuları gidip ona soracağımı düşünüyorum. Ama acı gerçek aklımda bir şimşek gibi çakıyor, artık ondan aydınlatıcı cevaplar alamayacağımı anlıyorum. Vaktiyle anlattıkları, konuştukları, hatıraları bütün zihnimi kaplıyor. Ondan bir ışık almaya çalışıyorum. Belki de gittiği âlemde de ilimle meşguldür, hislerime çarpan düşünce bunu tasdik ediyor.
Geçen gün zekâtın konuşulduğu bir sohbette yine onun bir hatırası zihnimde canlandı. Babam maaşlı hocaların zekât veya fitre almasına karşıydı. “Zekât, hiçbir geliri olmayan fakir ve miskinlerin hakkıdır” derdi. Bir geliri olan kimsenin zekât almaması gerektiğini söylerdi.
Yöremizde eskiden beri hocalara, medrese talebelerine zekât verilirdi. Hocanın herhangi bir geliri olmayıp ilimle ve talebe yetiştirmekle meşgul olduğundan tarlada, bağ-bahçede çalışamazdı. Bu nedenle zekât alması doğal karşılanabilirdi. Ama devletten maaş almaya başlayan hocanın artık zekât kabul etmemesi gerekirdi.
Babam yıllarca talebelik, fahri müderrislik ve imamlık yaptı. O dönemde resmi bir unvanı ve maaşı yoktu. Bu itibarla bir gün kendisine “Sen hiç zekât aldın mı?” diye sordum. “Hayır, şükürler olsun ne zekât, ne sadaka, ne fitre, hiç biri bana nasip olmadı.” dedi ve bununla ilgili bir hatırasını bize anlattı:
“Talebelik yıllarımda dahi zekât almaya karşıydım. Babamın bana verdiği harçlık tutumluluğun bereketiyle yetiyordu. Ramazan-ı Şerif geldiğinde medrese tatil edilir, bütün talebeler zekât ve fitre toplamak üzere köylere dağılırdı. Ben gitmezdim. Ancak bir yıl Seyda’mızın teşviki ve ısrarıyla ben de zekât toplamak için yola çıkmaya karar verdim. Seyda benden yaşça küçük iki talebeyi de yanıma vererek bizi yola çıkardı. Yazın başlarıydı, harman zamanıydı. Ellerimizde çuvallarla köylerde dolaşıp buğday, arpa, mercimek gibi zekât mallarını isteyecek ve alıp getirecektik. Sonra da satıp parya çevirecek, kitap, giyim gibi ihtiyaçlarımızı karşılayacaktık.
İki arkadaşımla birlikte Kızıltepe’nin bir köyüne vardık. Avlusunda buğday yığını bulunan bir evin önünde iki adam oturuyordu. Biz de hemen onların yanına gittik, selam verdik. Selamı aldılar. Elimizde çuvalları görünce, onlardan biri kalkıp bizi karşıladı. O evin sahibiydi. “siz feqqe misiniz?” dedi. (Yöremizde medrese talebelerine feqqe denir.) “Evet, Biz zekât için geldik, varsa zekâtınız bir miktarını alabiliriz.” dedim. Elimden çuvalları aldı “Siz buyurun oturun” dedi ve içerdeki yığından doldurmak üzere gitti. Biz de oturan diğer adamın yanında çömeldik. O adam o köyden değildi, misafirdi. Merhaba ve hoş-beş ettikten sonra bana şöyle dedi: “Hoca, kabul edelim ki senin yüzündeki hayâ perdesi yırtılmış, sen artık utanmıyorsun; bu çocukları da dilenciliğe alıştırmaktan utanmıyor musun?”
Hiç beklemediğim bu söz, yüreğime bir bıçak gibi saplandı. Sanki üzerime kaynar sular döküldü. Zaten utana sıkıla gitmiştim, bu söz yarama ekilen tuz-biber oldu. Hemen arkadaşlara “kalkın gidelim, bu bize göre bir iş değil!” dedim ve kalkıp hızla oradan uzaklaştık. Ev sahibi içerden çıkıp peşimize düştü, bir taraftan misafirine kızdı. “Yahu ona aldırmayın, ben size veriyorum.” dediyse de biz dönmedik ve çuvalları da orada bırakıp medresenin yolunu tuttuk. İşte o başarısız girişim, benim ilk ve son zekât yolculuğum oldu. O gün bugün zekâttan uzak durdum. O sözü söyleyip de bizi uyaran adama da her aklıma geldikçe dua ediyorum. Ondan olmasaydı belki de biz de zekâta alışır, zekât toplamayı meslek edinirdik. Çünkü bu bir nevi dilencilik gibi bağımlılık yapıyor.”
Babam, bilgileriyle ve hatıralarıyla bize ışık tutmaya devam edecektir inşallah. Nur içinde yatsın. Makamı cennet olsun. Bir kez daha onu rahmetle ve minnetle yâd ediyoruz. Bu vesileyle bütün okurlarımızın da ölülerine rahmet dilerim.
Reklam Alanı
Diğer Yazıları
- İLİM HIRSI 08 Eki 2024, 09:37
- HÜKÜMLERİN İLLETİ 04 Eki 2024, 09:26
- KUTSALLIK AKILDAN BÜYÜKTÜR 01 Eki 2024, 10:01
- KALLEŞLİK 27 Eyl 2024, 09:30
- KÖPEK SEVGİSİ 24 Eyl 2024, 09:41
- İHTİLAFIN YOL AÇTIKLARI 20 Eyl 2024, 09:30
- İDEALSİZ NESİL 17 Eyl 2024, 09:33
- AŞAĞILAYICI AZAP 13 Eyl 2024, 10:31
- ADALETİN ZULME DÖNÜŞMESİ 10 Eyl 2024, 09:13
- ŞEYTAN VE PROVOKATÖR 06 Eyl 2024, 11:27
- HAK VE ZULÜM 03 Eyl 2024, 10:05
- PEYGAMBER (ASV)’IN MÜBAREK ELİ 30 Ağu 2024, 09:25
- SİNSİ YAHUDİ 27 Ağu 2024, 09:08
- RESULULLAH (ASV)’IN ÇEKİCİLİĞİ 23 Ağu 2024, 09:52
- ÜRKÜTÜCÜ TOPLUM 20 Ağu 2024, 10:08
- KORKU 13 Ağu 2024, 09:49
- NE KADAR DÖVÜNSEK YERİDİR 06 Ağu 2024, 13:39
- İSMAİL HENİYYE’Yİ KORUYAMAMAK 02 Ağu 2024, 09:41
- KANLI ELLER 30 Tem 2024, 09:27
- YANLIŞIN KÜÇÜĞÜ VE BÜYÜĞÜ 26 Tem 2024, 09:24
Popüler Haberler
Daha fazla gösterilecek yazı bulunamadı!
Tekrar deneyiniz.
0 Yorum