HAKKA YÜRÜYÜŞÜN ADIDIR Mİ'RAÇ

“Bir gece, kendisine ayetlerimizden birkısmını gösterelim diye (Muhammed) kulunu Mescid-i Haram’dan, çevresini mübarekkıldığımız Mescid-i Aksa’ ya götüren ALLAH noksan sıfatlardan münezzehtir; O,gerçekten her şeyi işitendir, görendir.” (El- İsra/1) Kur’an’ın konuştuğu yerde hiçbir faniye sözdüşmez/ Yüce ALLAH! Kendisine güvenen kullarını yarı yolda bırakmaz! Mi’rac,Hakka yürüyüşün kutlu ve mutlu adıdır/ Mü’minlerin en yüce dosta olan vuslatıdır!Namaz Mü’minin Mi’racıdır diye buyuruyor yüce Peygamber/ Günde beş vakit huzurdakikıyamın ise: en büyük haber!... Perdeninötesine inanmayan nadanlar,Mi’racı ne bilsin/ Hakkın huzurunda kıyamda duramayannasipsizlernasıl dirilsin? Yükseliştir Mi’rac, Mi’rac ruhun hakka yükselişidir/Mü’minlerin, yaratana en kısa yoldan yakarışı, varışıdır! Özel davetle,habibini,Mi’rac ile ağırladı yüce ALLAH/ Namaz hediyesiyle döndü,Ümmetine Habibüllah!(N.S Şiir defterimden) Evet,Mi’rac hadisesi; Hakkı tasdik edenlerle, inkâr edenlerin sınavıdır! Resulullah(s.a.v) Miraç’tan döndükten sonra; gördüklerini anlatınca, Mekke kodamanlarınınkafa sigortaları atılmıştı adeta. İnanmıyorlar ve bu kadarı da fazla diyorlardı.Cehaletin öncüsü ve babası olan Ebu Cehil, Hz. Ebu Bekir’in kapsında solukalıyor ve: “Hele dinle senin dostun (Muhammed (s.a.v) neler söylemektedir diyeolup bitenlerden haber veriyordu! Tereddütsüztasdikin ve ikrarın timsali olan Hz. Sıddık; Ebu Cehile verdiği cevapla, onuçıldırtıyordu adeta! Muhammed söylemişse doğrudur diye haykırıyordu, Cehaletinve Küfrün yobaz önderininmeymenetsiz yüzüne… Evet, Mi’rac hadisesi büyük birolaydır. Hz. Ebu Bekir’i Sıddık yapan Mi’rac hadisesi; Ebu Cehil ve onunyolundan gidenleri de zındık yapıyordu… Mü’minlere düşen vazife, ALLAH ve Resul’ününtüm emir ve nehiylerini kayıtsız şartsız kabul edip, teslimiyetgöstermeleridir.. Lakinne yazık ki, hala günümüzde akıl tutulmasına tutulan bazı akıl fukaralarının;insanların aya çıktıklarına inandıkları halde, hakkında ayet ve hadisler bulunanMi’rac gibi büyük bir hakikati inkar eden, talihsizve nasipsizlerin olduğu davakıa!... Senetü-l hüzün diye tarihte anılan yılda, (Bi’setin on ikinci veya onbir buçuk yılında) Hz. Peygamber (s.a.v) sadık ve vefakâr eşi Hz. Haticeannemizi ve amcası Ebu Talibi kaybedince; çok büyük üzüntüler ve sıkıntılar yaşadı. Mekke’ninmüşrik uluları, avenelerinin eliyle, Efendimize rahat vermiyor ve Onu (s.a.v)rahatsız ediyorlardı. Resulullah (s.a.v) efendimiz, Mekkelilerin bu acımasıztutum ve davranışlarından bunalınca; azatlı kölesi Zeyd İbn-i Harise ile Taifebir yolculuk yaptı!... Taif’in o günkü nasipsiz kodamanları, bırakın Onudinlemeleri veya ağırlamaları; aksine peşlerine sokak serserilerini takarak,Kâinat’ın efendisini taşlattılar! Öyle ki, Zeyd kendini siper edinmesinerağmen; mübarek ayakları kan revan içinden kalmıştı. Cibril(A.S) inmiş ve Rabbin, isterse Taif’in altını üstüne getireceğini buyurmaktadiye selam getirmişti! Hayır diyordu rahmet ve şefkat Peygamberi! Belki birgün, bu gün beni inkâr edenlerin sülbünden; ALLAH’A ve onun Elçisine imanedecek olan bir nesil gelecektir diyerek, dünya insanlığına evrensel bir mesajveriyordu. İşte Taif dönüşüydü ve İnsanlığın iftihar tablosu çok üzgündü.Kendisine iman etmek için bir Cin taifesini göndermesinin ardından; Yüce ALLAH!Habibini özel bir davetle, hiç kimsenin daha önce ulaşamadığı, en yüce dosta vemakama çağırıyordu! Cennetve Cehennemliklerden bir kısmını ve daha binlerce hakikate şahit olan Resul-iKibriya (s.a.v); Ümmetine, gözümün nuru ve Ümmetimin Mi’racı diye buyurduğu;günde beş vakit Namaz ve Bakara suresinin son iki ayetiyle dönüyordu. Evet,Rabbi onu hiçbir zaman yalnız bırakmadı; Mi’rac’ a davetetmekle Nebisini (s.a.v),adeta teselli eden yüce ALLAH, böylece, hem Hicretin hem de Medine de kurulacakolan İslam devletinin yolunu açıyordu!... Hakka yürüyüşün adı olan Mi’rac veMedine İslam devletine giden yol Hicret’in; İslam Ümmetinin yenidenbirleşmesine, dirilişine ve Ümmet şuuru etrafında kenetlenmesine vesileolmasını temenni ve niyaz ederim… 24 Nisan 2017./ Hicri 27 Receb 1438……