SEVGİYİ İSRAF ETMEK NEDAMET GETİRİR

Bir Müslüman için; ÖnceALLAH, sonra Resulü (s.a.v)’ne karşı olan sevgide sınır yoktur… Bunun dışındakitüm sevgilerin, ölçülü ve kayıtlı olması gerekmektedir! Aksi halde, gereksiz vehak edilmeyen aşırı bağlılık ve sevgiler; gün gelir sahibine, kin, nefret,husumet ve nedamet olarak dönebilir. Bu gibi israf edilmiş olan sevgilerin, okadar örnekleri var ki, akıllara zarar… Onun için, kişinin kişiler konusundakisevgide ve nefrette; daima orta yolu tutmalı, ölçü ve sınırı aşmamalıdır. Sevgi, sevgiyi hakedenindir sözü; ham topraktan altın ve gümüş işletip,mücevherat çıkaranlarınmesleğidir… Biz sevgimizi önce Rabbimize, sonra onun Habibi Edibine (s.a.v)bağlı kılmalıyız ki; beslediğimiz sevgiye değsin. “Efendimizin (s.a.v):“Sevdiğin kişiyi ölçülü sev. Yoksa, bir gün gelir o insan gözünde sevimsizleşirde önceki aşırı muhabbetinden dolayı elemin iyice ziyadeleşir. Kızdığın kimseyekarşı da ölçülü ol ve nefret hissinin önünü kes. Aksi halde, gün döner de oşahıs dostun oluverirse evvelki öfkeli tavırlarının mahcubiyeti seni üzer.”(Sünen-i Tirmizi) buyurması; bize sevgi ve nefretin, ne denli olmasıgerektiğinin ölçülerini öğretmektedir adeta. Evet, hayatı O’ndan öğrenmek;izzet ve hayat getirdiği gibi, Onsuz yaşamaksa zillet üstüne zillettir… Belki de bundan dolayıdır,Üstad Necib Fazıl (r.alh): “Kişi sevgi hissini israf etmemeli, kim ne kadarsevgiye layıksa, onu o kadar sevmeli” diye sevginin büyük bir servet olduğunuve onu rastgele israf edilmemesi gerektiğini vurgulamıştır… Çünkü kişi, sevgiservetini tüketmemeli ve kim ne kadar sevgiye layıksa ona o kadar sevgi vemuhabbet beslemelidir. “Üstad Mustafa Çelik Hocam bakınız sevgiyi tüketenlerinasıl tarif etmektedir: “Sevgiyi tüketenler, kendi iktidar alanlarında İslam’ıiktidardan düşürenlerdir. Vakta ki, İslam iktidardan düştü; gülistanlar yandı,bülbüller sustu, baykuşlar kustu. Sevgi gitti; gönüller sıcaklığından çokşeyler kaybetti. Sağına bak, soluna bak, koskoca bir batak; İslam ’sız hayatiçin, tabuttur yatak.” (İslam’ın yitik yadigârları/sevgi sh: 39) İşte sevgi böyle birhazinedir ki, o hazine bazen israfçı aymazların ellerinde; bozun paralar gibiharcanır ve hak edilmeyen yerlere sarf edilir! Değerli gönül dostları; siz, sizolun, sevginizi, şahıslar için asla ve kata israf etmeyin. Allah ve Resulü(s.a.v) ve bu kutlu yolda hayatlarını İslam davasına adayanlar istisna olmakkaydıyla… Yahya b. Muaz (rh.a) der ki: “Gerçek sevgi, iyilik gördüğündeartmayan ve kötülük gördüğünde eksilmeyendir.” Sonuç olarak sevgininölçüsü, şu hadisi şerifte gerçek tarifini bulmaktadır ki; işte bize de bu sevgilazımdır: “Hiç biriniz, ALLAH ve Resulü, kendisine her şeyden daha sevgiliolmadıkça iman etmiş olmaz.” (Nesai) Sevgisiz insan kısır ve çorak toprakgibidir, onda ne gül ne de çiçek biter; Her şeyden önce bize ALLAH ve resulüyeter! Yunusun deyimiyle: “Sevelim (ölçülü) sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.Evet, sevelim lakin; sevgimizi hak edilen yere harcayalım ki, sonra nedametduymayalım. ALLAHIM! Sevdir bize sevdiklerini, yerdir bize yerdiklerini. Bizimsevgimiz; senden, Resul’ünden ve senin Salih kullarından başkasına gitmesin.Bizi sevgi israfından muhafaza eyle… Sevginin iktidar, kin ve nefretin yokolduğu bir dünya temennisiyle!