İNSAN NİSYAN VE İSYAN

İnsan;fıtrata uygun yaşadığı sürece, en güzel surette yaratılan ve Allah’ın muhatapaldığı halifesi! Nisyan; insanın kendini, yaratılış gerçeğini, kendisineyapılan ve yapılmış olan ikramı unutmanın eseri, yani kayıtsız ve muhakemesizyaşantısı insanın… İsyan; insanın, hakkı olmayana tecavüzü ve sınırı ihlaletmesi! Dündiye bir maziyi hatırlamadan yaşayanlar, yarının hesabı diye bir dertleriolmayıp; bu güne ihanet eden nankörlerdir! Eğer, insan; nisyan girdabında garkolma gafletinden kurtulmazsa, nisyanından isyana doğru muhtelif günah yollarıçıkar önüne… Çıkan bu muhtelif yolların her bir onun için; adeta birer tuzak vehakkın muradına muhalefet etmeye çağıran birer helak elçisi oluverirler… Vakt-i zamanında, Amerika’da çarşı turunaçıkan iki zenci genç; “Zenciler para karşılığında beyazlaştırılır” asılıtabelayı gördüklerinde, sevinerek içeri dalarlar! Ne ki, ikisi de velev kitabelada yazılana göre beyazlaştırılmaları gerçekleşse de; hemen nisyanın(geçmişlerini unutacaklarını) girdabında boğulacaklarından habersiz idiler…İnsan bu, bazen çok zalim ve nankör olabiliyor işte… Üstlerini aradıklarında,her ikisinin üzerinde çıkan paranın; sadece birinin beyaz olmasına yetiyordu.Olsun dedi birisi diğer arkadaşına… İkimizin parasıyla seni önce birbeyazlaştırıp zencilikten kurtaralım da; birlikte çalışır para kazanır beni dezencilikten kurtarırız diye anlaştılar. İçeri girip operasyonla beyazlaşan (!)arkadaşı, dışarı çıktığında; onu bekleyen arkadaşının ona, haydi gidelimdediğinde, “Beşer nisyanı devreye girdi ve: haydi oradan pis zenci” diyekendini ona feda eden arkadaşını bir kalemden silivermesi; insanın nisyana,nisyanın isyana doğru yol alması demekti aslında! Şimdi beyazlaşma olayınındoğru olupolmadığını bilmiyoruz lakin doğru olduğunu kabul etsek bile. Dünyadamilyonlarca Müslim ve gayri Müslim olan zenci insanın varlığı söz konusudur.Para karşılığında zencilikten kurtulmakçare olsaydı, her halde bu gün dünyadakizencilerin oranı bir hayli düşük olurdu! Fakatasıl mesele o değil, meselebeyazlaştım diye havalara binip, birkaç saat öncesini unutup ve inkâr edeninsanın; egosunun ve şeytanın zebunu olmakla, ebedi bir esarete adım attığınıdüşünmeyecek kadar gafil, anlamayacak kadar da zavallı olduğunu, hiçbir zamananlamamasıydı! Daha düne kadar birçok çapsızın; doksanderecelik bir atlayışla, sınıf atlayıp, daha önce oturdukları semt ve çevreyi,ünsiyet kurdukları arkadaşlarını, zorluk içinde geçen yaşamlarını unutarak;nisyan kisvesine büründüklerini az mı gördük sanki? Nisyan; isyana giden yolunta kendisidir. Dolayısıyla, nisyandan isyana giden yol; insanı insanlıktan vevicdandan istifa ettiren dünyalık sevdasının bir armağanıdır. Hem de bu öylebir armağan ki, insana; kendisini unutturmakla burnunu yukarı kaldıran veesfel’ e (aşağılara doğru) yolcu eden baş belası bir armağan. Yaniuzun lafın kısası, işin hülasası şudur: “Her kim ki, darlıktan sonra bolluğugördüğü zaman; zihinsel, fikirsel, yaşamsal ve tavır olarak değişime uğrarsa;bu, nisyanın o insana galebe çaldığından başka bir anlam ile ifade edilemez. Venisyan; can arkadaşına “haydi oradan pis zenci dedirtecek kadar” isyanın emireri bir olan karakter ve yaşam biçimidir… Kabil’den ithal, katile devre mülkgibi bir şeydir Nisyan! Ve isyan ve yıllar sonra, içindeki canavarın devreyegirmesiyle; “Köle ile efendiyi aynı terazide tartan” bir dini kabul etmiyorumdeyip, tuğyan bayrağını açan; Cebele ibn-i Heyseme’nin ebedi yok oluşa yolalmasının serüveni! Hanio da, görünüşte inanmış (!) gibi bir görüntü vermişti çevresine lakin; içindeki nisyan ve isyan canavarını hiçbir zamanyenemediği için, unutulanlardan olmuştu… Arkasındaki binlerce adamıylainandığını ilan ettiği zaman el üstündeydi şerefi! Sonra tek başına,ayaklaraltında ve iki yalaka adamıyla Bizans’a sığınıp kahrından ölüme gitme, hepsi bukadar! Nisyan ve isyan semtinize uğramasın değerli gönül dostlarım!... 09Temmuz 2018.