CANAVAR

Hayat anlamındaki “Can” ile “götüren” anlamındaki “aver” kelimelerinden oluşmuş “can götüren” anlamında tek kelimeye dönüşen farsça asıllı bir bileşik kelimedir. Bu tabir, hayatı yok eden, hunharca ve feci bir şekilde cana kıyan, insanı dahi parçalayıp öldürmekten çekinmeyen yabani yaratıklar için kullanılmaktadır. İnsanlar, yabani yırtıcı hayvanlara canavar derler. Oysa söz konusu bu hayvanları gölgede bırakan ve onlardan daha fazla bu ismi hak eden insanlar vardır. Hatta öyle canavar insanlar var ki, bu isim onlara yeterli gelmiyor. Canavar hayvanlar fıtratlarına uygun olarak sadece aç oldukları için öldürürler oysa canavar insanlar fıtratları bozulmuş olduğundan keyif için öldürürler. Canavar duygulara sahip insanlar tarih boyunca her toplumda bulunmuş ve facialar gerçekleştirmişlerdir. Bu dünya, canavarca duygularla işlenen nice haksız katliamlara, cinayetlere sahne olmuştur. Hz. Âdem’in oğullarından Kabil’in Habil’i öldürmesiyle başlayan cinayetler, asırlar boyu savaşlarla, katliamlarla ve soykırımlarla günümüze kadar artarak devam etmiştir. Akil adamların çabaları, adil gayretler, maddi ve manevi korkutmalar çözüm olmamıştır. Her gün haber kaynaklarında yüreklere ateş düşüren, insanlıktan utandıran, toplum psikolojisini sarsan canavarca vahşet haberlerine yer verilmektedir. Bir kişinin çok sayıda masum insanı öldürebilmesi, en yakınlarını kesip doğraması insanın vahşette sınır tanımayan yüzünü göstermektedir. Gerçekte bütün savaşlar, masumların gözetilmediği bütün saldırılar bunun gibi vahşettir. Kur’an-ı Kerim, Maide suresinin 32. Ayetinde “Kim haksız yere bir canı öldürürse, bütün insanları öldürmüş gibidir!” buyurarak aslında haksız yere bir cana kıyabilen bir kimsenin, bütün insanları öldürme potansiyeline sahip korkunç bir vahşet yüzü olduğuna işaret etmiştir. Haksız yere bir cana kıymak ile bütün insanları öldürmek arasında vahşet yönünden fark yoktur, bunu yapan onu da yapabilir, demektir. Canavar katillerin ölüm cezasına çarptırılmaları İslam’ın emridir. Ancak İslam’ı kabul etmeyen toplumların da toplumun selameti için canavarca ruhların caydırılıp gemlenmesi amacıyla bilmeden bu cezayı uygulamak zorunda kaldıklarını görüyoruz. Canavarların günden güne arttığı, vahşette sınır tanımayanların kol gezdiği toplumlarda ölüm cezasının kaldırılması hiçbir maslahatla bağdaşmaz, her açıdan toplum için tehdittir. Bu durum aynı zamanda birçok masum canın feda edileceğini kabullenmek anlamına gelir. Unutulmamalıdır ki masum cana kıyabilen kimse canavardır ve onun ıslahı mümkün değildir, toplumu ondan kurtarmak lazımdır. Kur’an-ı Kerim, Bakara 178. Ayetinde “Kasten öldürülenler hakkında kısas size farz kılındı” buyurulmuş, sonraki “Ey akıl sahipleri! Kısasta sizin için hayat vardır. Umulur ki (bu hükme uyarak) korunursunuz.” (Bakara, 179) Ayetiyle de canavar katilin öldürülmesiyle daha birçok hayatın kurtulacağına işaret etmiştir. Kısasın uygulanmasında iki türlü hayat bulunmaktadır: Birisi, masum bir cana kıyabilen katilin ayetin ifadesiyle bütün insanları öldürebilme potansiyeline sahip olduğu gerçeğinden hareketle eğer kısas uygulanmasa daha birçok can yakacağı muhakkaktır. İşte bu canavarın temizlenmesiyle toplum kurtarılmış olur. Diğeri ise, öldürülen masumun ailesi ve yakınlarının katilin ailesine ve yakınlarına karşı kan davasına dönüşen bir husumeti olacaktır. Katilin ortadan kaldırılması olan kısas uygulanırsa, kan davasının önüne geçilmiş ve böylelikle birçok can kurtulmuş olacaktır. İşte ayetin sonunda “umulur ki korunursunuz” cümlesiyle bu iki korunmaya işaret etmektedir. Bazı suçların failleri belki uygun cezalarla ıslah edilebilir, ancak kasten masum cana kıyma, hele canavarca duygularla öldürme suçunun faillerinin ıslahı mümkün değildir. Bunun kısastan başka bir çaresi yoktur. Eğer katili öldürme dışında bir çaresi olsaydı, “Rahman” ve “Rahim” isimlerinin sahibi olan Allah onu bildirirdi. Yüce Yaratının uygun gördüğü ceza uygulanmadıkça, toplumu sarsan faciaların daha çok yaşanacağı muhakkaktır.