SOKAK ÇOCUKLARI

Çocuk, henüz aklıolgunlaşmamış, sadece duygularıyla hareket eden ama olgun insan olmaya aday,her türlü donanımı bulunan bir varlıktır. Yüce Yaratıcı tarafından kendisinebahşedilen mükemmel insan olma donanımını yeterince ve yerli yerindekullanabilmesi için büyüklerinin himmetine ve yardımına muhtaçtır. Bunun içinRahmet-i ilahiden gelen şefkat dolu anne ve babaya teslim edilmişlerdir. Ancakyetim çocuklar, toplumun himayesine alınmalıdır. Ana-babalık yapacak vesahipsizlik hissettirmeyecek birilerinin bu çocuklara sahip çıkması İslam’ınemridir. Peygamber (ASV),oynayan çocuklara katılmayan, kenarda oturup ağlayan bir çocuk görmüş. Mübarekyüreği yanmış. Çocuğa sorup babasınınUhud’taşehid olduğunu, annesini dekaybettiğini öğrenince kendisine şöyle buyurmuş: “Yavrum, bensenin baban, Aişe de senin annen olsun ister misin?”Çocuk, büyük bir sevinçle: “Nasıl istemem ya Resulallah, elbette isterim!”demiş. Bu olaydan sonra, oyun sırasında çocuklar arasında büyük bir saygı veayrıcalık görmüş, çocuklar: “Bunun babası peygamberdir!” demişler. İslam’ın ortayakoyduğu gerçeklerden biri de her doğan masumdur, her çocuk günahsızdır. Hadis-işerifin bildirdiğine göre, çocuklar sonradan anne babası tarafındanYahudileştirilir veya Hıristiyanlaştırılır. Burada Yahudi ve Hıristiyan ikisimgesel karamdır. Yahudilik Allahın gazabına uğratan tüm davranış vefikirlerin, Hıristiyanlık ise haktan sapmış yanlışa düşmüş her davranış vefikrin simgesidir. Çünkü Fatiha Suresinde “Bizi gazaba uğramışların vesapıklığa düşmüş olanların yoluna iletme” anlamındaki ayetin açıklamasında Peygamberimiz(ASV), gazaba uğrayanları ifade eden “Mağdûbi aleyhim” tabirininYahudileri, sapıklığa düşenler anlamındaki “Dallîn” tabirinin deHıristiyanları kastettiğini bildirmiştir. Cenab-ı Hakkın,varlıkların en güzeli olarak yaratıp kendisine abd ve asker olması içinyetiştirilmesini istediği, bunun için gerekli her türlü donanımı sağladığı veana-babasına emaneten teslim ettiği çocukların birçoğunun bu ilahi isteğe uygunolarak yetiştirilmediğini görüyoruz.Sokaklara terk edilen, şeytanlarıntuzaklarına kaptırılan çocukların sayısı az değildir. İlahi titizlik içindemasum olarak teslim edilen yavrular, kısa zamanda Allah’ın değil, şeytanlarınkölesi durumuna getirilmektedir. Daha hayatı öğrenmeden, çocukluklarınıyaşayamadan, uyuşturucu tacirlerinin pençelerine düşen çocuklar, “maddebağımlısı” tabir edilen feci bir akıbete duçar oluyorlar. Bunların hayatıkarardığı gibi toplum için de büyük tehlike arz ediyorlar.Öyle ki geceleri sokaklarve parklar çıkılmaz duruma gelmiştir. Toplumu sarsan,aileleri perişan eden, hatta ebedi hayatı tehdit eden olayların çoğununtemelinde çocuklar olduğunu görüyoruz. Bazen faciayla sonuçlanan yangınlarınçoğuna başıboş bırakılan çocukların yol açtığı bilinmektedir. Bütün bunlar,çocuklara iyi bir eğitim verilmediğini, çok ciddi konularda ihmal edildiklerinigösterir. Allah’ın çocuklarla ilgili yüklediği sorumluluğu, ailelerin yanısıra, milletolarak da yerine getirmediğimiz anlaşılıyor. Sahipli çocuklar daihmal ediliyor, sahipsiz çocuklar da kendi hallerine terk ediliyor. Yerigelince, toplum büyükleri, fikir, devlet, siyaset adamları “çocuklartoplumun geleceğidir”sözünü dillerinden düşürmezlerama uygulamaların buyönde olmadığı ortadadır. Sokağa terkedilmiş, sahipsiz çocuklara sahip çıkmak dini ve vicdani bir sorumluluktur. Buçocuklara gerekli önem verilip uygun şekilde eğitilmeleri sağlanırsa, toplumiçin büyük yararlar sağlayacaklardır. Unutulmamalıdırki, İslam’ın aslını koruyarak bize kadar ulaşmasında, peygamber (ASV)’ınmübarek evinde barınan yetim çocukların payı büyüktür. Çocukluklarınıpeygamberin yanında geçiren o bahtiyar çocuklar, O mübareğin ağzından çıkan hersözü, yaptığı her davranışı hafızalarına kaydedip sonraki nesillereaktarmışlardır. Kur’an ayetlerinde sıkça yetimlere dikkat çekilmesindeki birhikmet de bu olsa gerektir.