BU GÜN BANA YARIN SANA

TYB. Şanlıurfa şubesi başkanımız Doç. Dr. Mahmut Kaya’nın Muhterem ve merhum babası Hacı Mehmed Kaya’nın aziz ruhuna ithaf olunur!... “Asra yemin olsun, gerçekten insan kesin bir ziyan içindedir. Ancak iman edip Salih ameller işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve birbirlerine sabrı tavsiye edenler müstesnadır.” (Asr/1,2,3) Evet, dünya fani, ölüm ani diye vecizeli bir söz vardır… Kim bilir, aldanma dünya malına, bu gün bana yarın sana; sözcüklerini mezar taşlarına yazanlar/yazanlarımız, bu sözcük ve sözcüklerden ne kadar hisse ve ibret almakta/almaktayız acaba? Evet, geldik bir tutam et parçası/Gidiyoruz kefenle, onun da ne cebi var ne yakası! Yaşıyoruz bir ömür boyu her birimiz, tükeniyor/tükenmekte kocaman sermayemiz! Sınanıyoruz, dünyanın insanın nefis, istek ve arzularını cezbeden bin bir yüzüyle. Dünyanın cezbeden geçici metaına gönül kaptıranlar, büyük bir ziyan ve zarar yüküyle ebedi âleme göç edip; şu gök kubbesi altına adı sanı boş olan sedalar bırakmaktadırlar ne yazık ki! Ancak! Allah’a hakkıyla İman edip ve İmanlarının gereği olarak; ameli Salih işleyip, birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler ise; bu fani âlemden göç etseler de, zira onlar, şu gök kubbesi altında hoş bir seda bırakmanın yanında, sevenlerinin gönlünde tükenmeyen bir saygı ve sevgi bırakırlar. Tıpkı, birkaç gün önce aramızdan ayrılan, TYB. Şanlıurfa şubesi başkanımız Doç. Dr. Mahmud Kaya Kardeşimizin babası, Hacı Mehmed amcamız gibi! Kendi adıma konuşmam gerekirse, bu kadar Salih ve mütevekkil bir insanla tanışıp hasbihal etme fırsatına nail olamadığım için; gerçekten çok üzgünüm! O kadar değerli değerlerimiz var ki şu yeryüzü sathında; birçoğu hayattayken ya iyice tanınmıyorlar, ya da irfan hakikatinden yoksun olan toplumlarda yaşadıkları için, kadir kıymetleri iyice takdir edilmeden ayrılıyorlar aramızdan! Unutmayalım ki, Ölüm denen ilahi kanun; herkese bir gün mutlaka gelecektir ancak, herkese aynı muameleyle gelmeyeceği/gelemeyeceği kesindir. Evet, Zaman Asr-ı Saadet, vakitlerden bir vakit: “Ve bir cenaze geçer, Sahabe-i Kiram efendilerimiz: “Çok iyi adamdı diye iyiliklerini sıralarlar. Bilgi ve anlayış Rehberi Efendimiz (s.a.v): “Üzerine Vacib oldu diye buyurur. Sonra yine bir cenaze geçer, bu defa Sahabe efendilerimiz: Şu kadar sorunlu ve kötü bir adamdı dediklerinde; Efendimiz (s.a.v): yine üzerine vacib oldu diye buyurduğunda, Sahabe-i Kiram efendilerimiz: Ya Resulullah! Birinci cenazeye de vacib oldu dediniz, ikincisine de! Nedir bunun hikmeti diye sorduklarında; “Kâinatın gül güzeli efendimiz: “Siz yeryüzünde Allah’ın şahidlerisiniz diye cevaplar. Birinci cenazenin iyiliğini söylediniz ona Cennet vacib oldu. İkincisinin kötülüğünü söylediniz, on ada cehennem!... İşte değerli gönül dostlarım!... Bu gün bana, yarın sana gerçeğini hiçbir gücün değiştiremeyeceğine göre; önemli olan, sıramız gelip göç ettiğimizde, arkamızda hak için bize şahitlik edecek olan şahidlerimizin olmasıdır!... “Tıpkı şimdi aramızdan ayrılıp, ebedi âleme göç eden, Hacı Mehmed amcamızı tanıyıp onunla gönül bağı olan sevenlerinin; onun arkasında, onu hayır, dua ihsan ve rahmetle yâd ettikleri gibi. Ne dersiniz? Bizler bu hakikatin neresindeyiz acaba? Derviş Yunus, lisani hal ile sormuş sarıçiçeğe: “Sizde ölüm var mıdır? Çiçek der derviş baba, ölümsüz yer var mıdır? Lisan-ı hal ’ın lisan-ı kal ’da lafazan olanların yanında itibarsız hale geldiği günümüz dünyasında; nice hal ve irfan erleri, kendileri gibi bağrı hun olan dostlarını, boynu bükük bir şekilde bırakarak ayrılıyorlar aramızdan, ve bizleri yetim bırakırcasına! İrfan geleneğimizde, yaşları kemale ermiş olanlarımıza; “ihtiyar” yani seçkin ve kemal sahibi kişiler denilmektedir!... Lakin modern dünyanın tacizkar kavram istilasından, onlarda, her şeyde olduğu gibi nasiplerini aldılar. İhtiyar kelimesi de, yaşlı kelimesinin istilasına uğrayınca; evlere yeni gelen bir kısım gelinler evde yaşlı istemedikleri için, “Evlerin çınar ağaçları olan değerli insanlar, adı huzur evleri olan hüzün hapishanelerine yollandılar… Ama Allah’a hamdü senalar olsun ki, hala aramızda; hayırlı evlat ve örnek aile yetiştiren/yetiştirebilen Hacı Mehmed Kaya gibi; büyüklerimiz vardır ki, bizi hem teselli etmekte, hem de ye’s denilen tuzaklardan kurtarmaktadır! Dünya durdukça, çağın her türlü taarruz ve istilalarına rağmen ve inat; irfan ve ihsan sahibi “İHTİYAR” değerli büyüklerimiz hep var olacaklardır. Tıpkı Hacı Mehmed kaya amcamız gibi! Ruhun Şad mekânın cennet, muinin yüce ALLAH olsun Hacı Mehmed amcamız! 20 Nisan 2020.