GURBETTE GEÇEN BİR ÇEYREK ASIR ÖMÜR

Asırlaröncesinden başlayan bir neslin, bir göçün hikayesi!.. .Irak üzerinden, Türkiye topraklarına doğru başlayan yolculuk… Suni sınırların,Ümmet coğrafyasını parsellediği günden sonra; Türkiye sınır hattının öbürtarafında (Suriye) vefat eden ve Ra’sül-ayn (Ceylanpınar ilçemizin karşıtarafı) kasabasının bir köyüne defnedilen Molla Mustafa (k.s),nın çocukları,Türkiye’nin bu günkü güney doğu Anadolu bölgesine hicret ettiler. ÖnceleriMardin Kızıltepe, daha sonraları, Urfa Siverek havzasına doğru yol alıp ve buyörenin değişik yerlerinde ikamet etmişler! Her birisinin ayrı ve bir o kadarda acıklı hikâyesi olan Molla Mustafa’nın erkek çocuklarından, sadece Ali’denolan nesil bu topraklarda tutunabilmişler…Ali’nin baba ve dede tarafındanbirinci derecede yakın olan diğer akrabaları, Mardin Kızıltepe yöresinde arazialdıkları için; onlar hep oralarda kalmış ve zamanla, irtibatları kesilince,birbirleriyle bağları kopmuştur… Molla Mustafa’nın diğer erkek evlatlarınınakıbeti ise bize meçhul, yani bilinmemekte; belki de kendileri bilmemektedirler… Geçimlerinihayvancılıkla idame etmeye çalışan, Molla Mustafa’nın oğlu Ali’nin, beş erkekçocuğu olduğunu; fakat kız çocuklarının olup olmadığı hakkında ise malumatsahibi değiliz… İşte o beş kardeşten biri olan Hasan’ının torunlarından HacıSinan, nerdeyse tam çeyrek asırdır; Şanlıurfa Eskişehir arasından mekikdokumaktadır… Neden mi? İşte cevabı: “Arazileri olmadığı için, zamanlahayvanların otladığı meralar tükenip daralınca; Aşiret komple, hayvancılığıbırakmak zorunda kalmış ve Şehir’e göç etmeye başlamıştır… HacıSinan altmış küsur yaşına rağmen, hayatlarını el emeğiyle kazanmaktan vazgeçmemiş; namerde el açmaktansa, mertçe çalışıp ölmeyi şiar edinenlerden yani.Tam dokuz evlat ve yirmi dokuz torun sahibi olan, Hacı Sinan; çeyrek asırdır,çocuklarıyla birlikte tarım işçiliği yapıp, hayatın bin bir zorluğuna göğüsgermektedir. Aslına bakılırsa, Hacı Sinan bir taraftan toplumsal adaletsizliğeisyan ederken; beri taraftan da, nasip böyleymiş meğer hayırlısı olsun deyip,kaderine rıza göstermektedir. Yirmiküsur yıldan bu güne, kesintisiz olarak, Gurbeti mesken tutan Hacı Sinan;Eskişehir’in Beylikova ilçesinde kurduğu kara çadırıyla; geçmişten geleceğe,bir zamanlar Yörük olan atalarının mirasını yaşatmaktadır adeta!... Bu gün bumütevazı köşede, böyle kısa bir hikâyeyi siz gönül dostlarımla paylaşmakistedim ki; dünyada yaşamakta olan her bir insanın bir hikâyesinin olduğunuunutmamamız için!. HacıSinan, dokuz çocuğunun sekizini evlendirmiş, her birinin evini ve düzeninikurmuş; ve aile efradının başında hala, bir idareci edasıyla durmakta, hermeselelerinde de söz sahibi bulunmaktadır… Aslında Hacı Sinan’ının ve daha niceSinanlarınöyle dramatik hikâyeleri var ki; ağlatacak türden. Hacı Sinan, birzamanlar ufak olan çocuklarıyla, yoksulluğun acımasızlığından o kadar çekti ki;ama ümitsizliğe inat deyip, yokuşu yokuşa ısmarlayarak, hayatın düzlüğüneulaşmayı başarmış durumdadır bu gün… Maziile atiyi buluşturmanın diğer adı olsa gerek, Gurbet ve Sıla… Hacı Sinan, altıay gurbet; altı ay memleket derken, geride tam çeyrek asır bir ömür bırakmış veGurbet Sıla arasındaki maratonunun biteceğini hiç tahayyül bile etmiyor? Eh nediyelim, bizden Hacı Sinan ve ailesi için; hayırlı dua ve iyi temenniler! Zatenher birimizin bu dünyada, bir gurbeti ve bir de Sılası yok mudur? Her birimizbirer gurbetçiyiz, şu fani Âlemde. Önemli olan, Asıl Gurbet ile Sılamızarasındaki rabıtayı kesintiye uğratmamaktır. Hülasa, Hacı Sinan ile buluşup,kara çadırının serin gölgesinde buz gibi ayranı içmek isteyenler; Eskişehir’inBeylikova ilçesine uğramaları yeterlidir… Kısa bir sohbet, birkaç kelam vebirazda hasbihal, tabi birazda maziye yolculuk! Hepsi bu kadar! Selam ve duaile… 06 Temmuz 2017.