Bunca yıl geçti.
Hala dün gibi
Gülüşün, gözlerimden tutuyor anne.
Her elini öpünce, gül kokusu.
Her sarılışın bana süzülüyor gözlerimden anne.
Tane tane yürüyüşün,
Deli gibi dua edişin,
Amacına ulaşan el açılışın,
Yüreğimden, ta derinden var canım anne.
Her işe el atışın var ya.
On sekizde ki genç gibi.
Bitmez tükenmez sabrın,
Yanında her ayrılışta ettiğin amasız, karşılıksız duan varya!
Bana ilaç idi canım anne.
Yol yürüdüğün yerler bana hatıra.
Bir mezar taşın kaldı.
Bu Dünya da.
Yastığa, baş koyduğumda hasretin bir film şeridi gibi geçer gözlerimden.
İnan, yeryüzünde tanıdığım ve bildiğim en merhametli insan sen idin anne.
Gölgen, üzerimde.
Dağ gibi korur beni.
Sanma unuttum diye.
Bakışların bir başka idi. Şefkat kokan sözlerin hep aklımda.
Bize bıraktığın en büyük miras, senin evladın olmak.
Zaman, geçtikçe yokluğunu daha da hissediyorum tüm benliğimde.
Kelimeler, bazen yetmez duygularımı anlatmaya.
Ama, samimiyetin ve insani duruşun seni tanıyanların dilinde.
Adının anışınla, bir daha dua alıyorsun. Seni tanıyan ve bilen tüm insanlardan...
Belki,
Ama hep aklımdasın.
İnan hep duamdasın.
Sadaka kutumun, kapağısın sen anne.
Sana Melekler yar olsun.
Ruhun şad olsun.
Cennet te görüşmek üzere.
Sevgili annem.
Vesselam...
Daha fazla gösterilecek yazı bulunamadı!
Tekrar deneyiniz.
0 Yorum