DELİLİM YOK KALBİMDEN BAŞKA

Benim bir kalbim olsaydı, bilirdim. Benim kalbim “bir” olsaydı, yanardım. Kalbim bir benim olsaydı, bulurdum. Ben bir kalbim olsaydım, olurdum. Bilemedim, bulamadım, olamadım, yanarım! SerdarTUNCER Kalbinizle aranız nasıl, kalbinize iyi bakıyor musunuz, iyibesliyor musunuz kalbinizi, konuşuyor musunuz kalbinizle, ya da dinliyormusunuz dertleşiyormusunuz, şöyle tutup ellerinden kalbinizi ya da bırakıpkendinizi kalbinizin ellerine hoş bir yolculuk yapabiliyor musunuz, sahikalbinizin farkında mısınız..?Kalbinizle aranız nasıl, kalbinizle aranızdakimesafenin farkında mısınız? Tüm busorulara hikmetli cevaplar sunacak bir kitap… Kitap ve yazar bağlamındayazılarımızın bugünkü konuğu “Delilim Yok Kalbimden Başka” diyen Serdar TUNCER. “Kalp çocuk gibidir, neyi öğretirsen onu söyler, demişler. Bütünöğreneceği tek bir kelime; Allah diyecek, bütün mesele bu. Ama öğretemedim.Dilimden anlamıyor diye dilimi damağıma yapıştırdım, söyledim. Yineöğretemedim. Ben bir kelimeyi öğretemedim ona ama o bütün lüzumsuz kelimelerişeddeli öğrendi; makam mevki, mal mülk, şan şeref, para pul... Benim kalbim hiçolmadı… Kalp saat gibi olacak buyurmuşlar. Sen ne yaparsan yap, ne ileuğraşırsan uğraş o hep yaratılış sebebini ifade edecek; Allah, Allah, Allah..” Evet, kalbinize iyi gelecek bir kitaptan bahsediyoruz. Alıpbaşka yerlere götürdüğünüz yüreğinizi size geri getirecek bir kitap. Dumanıüstünde tütüyor henüz Nisan’da basıldı. Bahtı açık olsun. Kitap size kalbinizlesohbet etme imkânını dahası kalbinizle dertleşme imkânını sunacak. Hayata dairhikmetli sualler soruyor, bu sorulara hikmetli cevaplar veriyor. Hayata farklıbir bakışla, yok yok farklı bir nazarla bakmamıza vesile oluyor. Dışarıda avareavare dolaşan bakışını içinize, bir derviş gözüyle nazara davet ediyor.Estetiği ve zarafeti gösteriyor. Cilalı suretlerden, derinlikli manayaçeviriyor yönümüzü. Neyi unuttuğunuzu hatırlatıyor, dert edindiklerimizinardında dert edinmemiz gerekenleri haber veriyor bize. Hep konuşan, hep eleştiren,hep başkalarını hedef alan insan bir türlü kendine, kendi nefsine dönemez. Birtürlü sıra kendine gelmez. Terazi hep başkaları içindir. Oysa insan bir deterazide kendini tartsa kendi özün görse ‘şeytanlıktan’ kurtulacak. Kelimelerimiz aciz, kelimelerimiz çaresiz bugün, sözümüz sözdeğil, zira sözümüz özden gelmiyor. Kal ehli çok, hal ehli yok. “Mazinin İstanbul’u insanlar bir eşkıyanınelinden illallah etmiş. Son çare arif bir zata diyorlar ki, ‘efendim bir de siz nasihat etseniz.’ O zateşkıyanın kulağına bir cümle söylüyor, adam bir tespih gibi yere yığılıpkalıyor. Aman efendim diyorlar, ne dediniz ki böyle oldu? Arif mahcup; Allah’tankork dedim, hepsi bu.” bir tek cümleyetiyor… Ya biz, ya yaşadığımız dünya;bugün söz çok, bilgi çok, cila çok,suret çok ancak hikmet yok, öz yok, mana yok, hal yok... Bir de ‘Siz abdesti kitaptan öğrendinizevladım, biz bir büyüğün eline su dökerek!” Nasıl bir şeydir bu, nasıl birdünya, nasıl bir bakış ya biz, ah… Modernizme verip alamadıklarımızı bir farkedebilsek. Sahip olduğun şeylerüzerinde istediğini yapma hakkına sahipsin diye dursun birileri, biz sahipolmak ne demek diye düşüneceğiz. Kendisi kendisinin olmayan kimsenin başka birşeye sahipliği ne kadar gerçek olabilir ki diye düşüneceğiz. Emanete bir kapıaranacak buradan. Emanet kelimesine kudemanın yüklediği anlamı sil baştanhatırlayacağız. Emanet; senin olmayan, sende durması için sana bir müddet içinteslim edilen... Dağlara, taşlara teklif edilen ama onların kabul etmektenimtina ettiği, emanet... Münafığın üç alameti gelecek aklımıza. Emanete veihanete bir de buradan bakıp 'hiç böyle düşünmemiştim' diyeceğiz. Kendi özcanını bile emanet diye taşıması gereken insanın, sahip olduğu bir şeydenbahisle 'benim' diyebilmesine kahkahalarla güleceğiz.” Evet,Serdar Tuncer; bizi bize, kendimize, yüreğimize, kalbimize davetediyor. Kalbimize, zira hakikaten “Delilimiz Yok Kalbimizden Başka” Her zamanolduğu gibi ancak hazineye işaret edebildik, yüreğine sağlıkSerdar Tuncer,kalbe iyi gelen bu güzel kitabın bahtı açık olsun diyoruz ve meraklısını kitabadavet ediyoruz, vesselam.