ŞEFKATİN ŞERRE ALET EDİLMESİ

Felak Suresinin ikinci ayetinde “Yarattığışeylerin şerrinden” buyrularak her şeyde bir şer (kötülük) bulunduğunu, buşerlerden Allah’a sığınmak gerektiğini belirtmektedir. Ayetteki “mâ” tabirimaddi veya manevi her şeyi kapsamaktadır. Buna göre maddi manevi aklagelebilecek her şeyin bir kötülük yönü vardır. Şer yönü ağır basan ya dainsanlar için sırf şer olan yaratıklar bulunduğu gibi, hayırlı bildiğimizşeylerde de şer bulunduğu anlaşılmaktadır. Şer olan her şeyde bir hayır yönü, hayır olanher şeyde de bir şer yönü vardır. Örneğin şeytan şerr-i mahzdır, ancak ilahi birimtihan aracı olarak nice evliya ve salihlerin yetişmesine yol açmıştır. EbuCehil gibi kömür ruhlu kötülerin ve Ebu Bekir (R.A.) gibi elmas ruhlularınbirbirinden farklarının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Yaratının yaratmasında asla şer yoktur veolamaz. Ancak imtihan ölçütleri itibariyle insanlara bakan yönünde hayır ve şervardır. Bu nedenle şeytanın yaratılması şer değil, şeytana uymak şerdir. Her şeyin hayır yönü, yaratılış amacınauygunluktur. Amacı dışına çıkılınca kötülük olur. Varlıkları bu kuraldoğrultusunda değerlendirmek lazımdır. Kullanım alanına göre bir şey şer veyahayır olur. Bıçak, mutfakta hayırlı bir alettir ama elinikesen bir kimse için şerre dönüşür; cinayet aleti olarak kullanılınca sırf şeraleti olur. Ateş, yemek pişirmek, soğuktan korunmak gibiönemli yararları için insana sunulan bir nimettir. Ancak yangına da, can veyamal kaybına da yol açabilir. Bu durumda şerre dönüşmüş olur. Şefkat, yavrusunu tehlikelerden korumak,gözetmek ve yetişmesini sağlamak amacıyla annelere verilen bir duygudur. Yalnızinsanlar değil, hayvanlar hatta bitkiler dahi şefkatle donatılmışlardır. Ancakinsanlara verilen şefkat diğer canlılardan farklı olarak akılla birliktebulunduğu için şuurludur. Bütün canlılarda bir şefkat bulunduğu açıkçagörülmektedir. Hayvanlar içinde en korkak sayılan tavuğun, yavrusunu korumakiçin şefkatin etkisiyle ite karşı aslan kesilip saldırdığı meşhurdur. Bütünannelerin şefkatleri Allah’ın Rahmetinden bir yansımadır. Bu nedenle kutsaldır,katıksızdır, içtendir, karşılıksızdır. Ancak bir kısım annelerin şefkatlerini zamanzaman şuursuz bir tarzda şerde kullandıkları görülür. Kendisi namaza kalktığı halde çocuğuna şefkatederek sabah namazına kaldırmayan anne, şefkatini yanlış kullanmış olur.Şefkatin veriliş amacına aykırı düşer. Bu yönden şefkat şerre dönüşmüş olur.Çocuğuna şefkat ederek onun uykusunu bozmak istememesi, kışın soğuk günlerindesoğuktan korumasını istediği için sabah namazına kaldırmıyor. Oysa çocuğu bubasit dünyevi sıkıntıdan koruyayım derken, ebedi ahiret tehlikesine maruzbırakıyor. Akıllıca bir koruma değildir. Şefkatin amacı dışına çıktığı için dekötülük olmaktadır. Kur’an, ahiretteki azaba karşı aileleri şöyleuyarıyor: “Eyiman edenler! Kendinizi ve ailenizi, yakıtı insanlar ve taşlar olan ateştenkoruyun. O ateşin başında gayet katı, çetin, Allah’ın kendilerine verdiğiemirlere karşı gelmeyen ve kendilerine emredilen şeyi yapan melekler vardır.” (Tahrim,6) Tehlikelerden koruma konusunda en fazla hassasolan annelerin, çocuklarını cehennem azabına karşı korumada daha da duyarlıolmalıdırlar. Annelere şefkat duygusu veren Allah’a isyan olabilecekkötülüklere dönüştürmemelidirler. Yoksa şefkati kötülüğe sebep kılmak, çocuklardansaygı görmemekle annelerin dünyada da azap çekmesine neden olacaktır. ÇünküAllah’a itaat etmeyenler ana-babaya itaat etmezler. Huzurevlerindeki huzursuz ana-babalar bunun açıkörnekleridir.