AKABEYE GİDEN YOL BİR SEVDAYDI

Sabah namazından sonra, mütevazı kiralık evinde, eşi ve iki çocuğuyla birlikte kahvaltıya oturur, bir tarafta sohbet eder bir yandan da o günün için de yapacaklarını aklında tasavvur ederdi. Ders verdiği öğrencileri, gönül verdiği bir davası, hayalini kurduğu bir hedefi vardı... Gençti, enerji doluydu, kanı kaynıyor yerinde duramıyordu âdeta!... Her sabah büyük bir şevk ve zevkle kur 'an kursunun yolunu tutar giderdi. Kurs ta öyle sanıldığı gibi yakın bir yerde değil, belki kursla arasında beş altı kilometrelik bir mesafe vardı. Ama bu uzun yol onun umurunda değil, zira o; o gün öğrencilerine neler vereceğinin hayallerini kuruyordu. Çünkü devir değişmiş, çevre bozulmuş, insanların zihin dünyasında para ve makam yer edinmiş; dava derdini taşıyan insanların sayısı giderek azalıyordu. İşte o, tüm bu olup bitenlere karşı kahroluyor, okuttuğu öğrencilerinin aynı tuzağa düşmemeleri için var gücüyle çalışmalıydı. Evet, o ders verdiği akabe kur-an kursunun fahri öğreticisiydi. Her gün bu uzun yolu dört defa arşınlar ve yaptığı işinden de zevk ve onur duyarak yapıyordu!.. saatler günleri, günler ayları peş peşe sürükleyip; hayat ve yaşam denilen insanın dünya serüvenini, tüketmeye doğru götürüyordu... Akabeye giden yol, onun için bir sevda olduğu kadar; aynı zamanda bir davanın da tohumunun atıldığı yerdi. Akabe kursuna gelen bedenleri küçük yürekleri büyük olan çocuklar; bülbüller misali tek korodan: "Ey dağın arkasında saklanan güneş, bir gün doğacaksın değil mi?" İlahisini söylerken o; dünyanın kendisinin olmuş kadar seviniyordu. Akabeye giden yolda, her sabah fırsat buldukça, "Kadim kitap evi olan Dergâh kitabevine uğrar, Hacı Abdülkadir amcasının hayır duasını alır, sonra göl kitabevi derken soluğu Akabe kur-an kursunda alırdı. Şen şakrak öğrencilerine ders verir ve onlarla teselli bulurdu. Ne ki, onun bu sevdası uzun sürmedi. Postal ağaları memlekete terör estirmeye başladılar. Kur-an kurslarını, imam hatip okullarını kapatma kararını aldılar. Korku imtihanı gelip çatmıştı her müslümanın kapısına. Önce Kiralık olan kur-an kursları bir bahaneyle ellerinden alınıyor, sonra da öğrenci velilerinin korkudan tutuşan paçaları... derken öğrencileri çil yavrusu misali dört bir yana dağılıyordu. Üzerinden yıllar geçmesine ve öğrencilerinin çoğunun evlenip çoluk çocuğa karışmasına rağmen; onun Akabe kur-an kursuna olan kadim sevdası hala tap taze. Sanki dün gibi. Fakat zaman herkesi eskittiği gibi, onun da semtine konuk olmuş şu sıralar. Kalın sağlıcakla efendim.