SIRADA BEKLEMEKTE!

Güneş batmaya doğru, ve zaman tükenmekte, Yakında firak vakti; ve dostlar tükenmekte! Acı ve keder yurdu, şu koskoca dünyada, Daha nice âşıklar, sırada beklemekte! Ey kaygan zeminli çağ; söyle nerde insanlık? Yüz binlerce fikirli, insan, sende tanıdık! Kaçtık “Dallin” olandan, yalnızlığaadandık, Daha nice bağrı-hun, sırada beklemekte! Kederi yudumladık, acıyı aş eyledik, Yalnızlığın üstüne, derdi şerbet eyledik! Ve gariplik, gariplik; onu yoldaş eyledik, Daha nice dertliler, sırada beklemekte! Doğa bize kan ağlar, bizse yürüyenlerle, Var mı âşıktan başka; başı yüklü dertlerle? Aşk ki, yakan yüreği; kıpkızılalevlerle, Daha nice er kişi, sırada beklemekte! Var git yoluna acı, çek elini yakamdan, Nice yıllardan beri, ne koşarsın ardımdan?. Öğrenmezsin dertleri; benim gibi adamdan; Senin gibi niceler, sırada beklemekte!... Bela mihnet durağı, olmuşgüzergâhımız, Gariplerin yolunda, giden yolcu adımız. Soruyorsan nam ünü; Müslümandır adımız, Ezelden ta ebede, soranlar beklemekte! Vakit daralıyor vakit, şimdi silkinmek vakti, Ahd-i misakta verdin; unutma kutlu akdi. Şu gurbet diyarında; bekleme, peşin nakdi, Böyle nice adamlar, sırada beklemekte! Yol uzun, külfet ağır, menzile; binek gerek, Gaye eren olmaksa; erdemle olmak gerek! Çile ve acıları, bal gibi içmek gerek; Nice çilekeş erler, sırada beklemekte! Hani Âdem babamız, sor şu yaşlı dünyadan? Bizim gibi niceler; göçtü gitti buradan. Düşün milyon seneler, geçip gitmiş aradan; Varsa ömrü, zamanın; zaman da beklemekte! Kalem kâğıt sırdaşım, teselli eder beni, Tutarsız insanlardan, tutar korurlar beni. Bir ömürdür firarız, dünya bırakmaz beni, Nice er kişi adam, sırada beklemekte! Nusret söyler derdini, derdi illet sanmayın, Sakın ola, dünyada ölümlüye kanmayın. Rahman’a kul olmaktan, asla geri durmayın, Malum, meçhule giden ve herkes beklemekte!... (Şiir defterimden)