AHİRETE İMANIN BAŞKA BİR DELİLİ

Bir sohbet meclisinde, Rahmetli babam Dr. Ahmet Yılmaz Hoca'ya, ahiretin varlığı ile ilgili sorulan bir soruya verdiği cevabı bu gün okuyucularımla paylaşmak istedim. Şöyle demişti: "Şayet büyük bir tüccar büyük paraları harcayarak sürülerle kuzu satın alıp, büyük ücretlerle çobanlar tutup, modern ağıllarda çeşitli kıymetli yemlerle beslese, büyük masraflarla kuzular yetişip koyun olduktan sonra büyük ücretler ödeyerek kasapları çağırıp bütün koyunları kestirse etlerini bir vadide toprak altına gömerek çürümeye terk etse, daha sonra aynı işi tekrarlayarak bütün servetini böylece faydasız yere zayi etmeye devam ederse, acaba herkes, "Bu adam delidir, kafayı yemiş!" demez mi? Elbette ki derler. Peki, bir insan, servetini böyle faydasız ve neticesiz olarak israf ettiğinde delilikle itham edilirken, böyle bir israf abesiyet ve mantıksızlık, Kainatın yaratıcısı olan Allah'a nasıl ve hangi mantıkla isnat edilebilir? Böyle bir çirkinlik nasıl O'na layık görülebilir ki, insani en üstün varlık olarak yaratsın, en kıymetli azalar ve akıl ile donatsın, en kıymetli ve masraflı nimetlerle onu beslesin, kısa bir süre sonra onu öldürüp bir daha dirilmemek üzere toprak altına atıp çürümeye terk etsin, kendisini o akılsız tüccarın durumuna düşürsün? Hâşâ, yüz bin defa håşa! Böyle bir çirkinliği şeytanlar bile Yüce Yaratıcıya yakıştıramaz. Öyle ise, insan ebediyet için yaratılmış, kocaman bir ağaç olmak için toprağa atılan bir çekirdek gibi ahretin ebedi hayatına, dünyadaki imtihanın neticesine kavuşmak için ölümle toprağa giriyor. Demek ki; Ahiret âleminin varlığı, yüzde yüz ilmin, aklın ve mantığın gereğidir. Aksini düşünmek, Allah'a ve bütün mahlukatına hakareti içerdiğinden sonsuz büyüklükte bir cinayettir. Bu nedenle kâfirin cezası ebedi cehennem olarak Kur'an-ı Kerim'de bildirilmektedir." Ahiret aleminin varlığını sadece ramazan ayında hatırlamak da ayrı ve büyük bir inanç eksikliği sorundur... Nur içinde yatsın rahmetli babam... Afiyette kalın…