KİTABA SIĞINMAK

Okumak en soylueylemidir insanın. Ve okuyarak uzaklaşırız yakınlığından bunaldığımız herşeyden. Yüreğimizin sıkışıklığından, zihnimizin bulanıklığından, hayatınkalabalıklarından kaçmak için kitaba sığınırız. Hayatın ruhumuzda açtığıyaralara merhem ararız; merhem olur kitap. Kimsesizliğimizde kimsedir kitap,karanlığımızda ışık, sıkıntımızda huzurdur. Hemhal oluruz kitapla; yüreğimiziferahlatır, zihnimizi açar, yol olur, yoldaş olur, arkadaş olur kitap… “İnsanlarkıyıcıydılar kitaplara kaçtım.” Böyle diyordu Cemil Meriç. Sadece insanlar mı,elbette değil. Bakın işte hayatın kendisi, yaşadığımız günler; her yandansiyaset akıyor üzerimize, stratejiler, siyasi hesaplar, haberler, gündemdekiler,görebildiklerimiz, göremediklerimiz… Hepsi kıyıyor insana. Ve biz bu kadarkıyıcı arasında ne yapacağız, nereye sığınacağız..? Kitaba sığınmalıinsan, kitabın gölgesine, kitabın huzuruna varmalı, kitaba kaçmalı insan. Herkitap biraz kaçıştır, birazgitmektir,başka âlemlere açılmaktır. Tanıdık bütün simalardan uzaklaşarak başkadünyaları tanımaktır, bildik her şeyi bir tarafa bırakarak yeni bilmelereyelken açmaktır. Bilgiye araçtır, zihne ilaçtır, zekâyaharçtır okumak. Düşünmeye yoldur, karanlıktan çıkabilmek için ışıktır okumak.Huzurdur, sükûnettir ve en asil eğlencedir okumak. Var olmanın anlamınıaramaktır, bilgi ile d/olmaktır. Okumak hayatın merkezine kitabı koymaktır,bazen yangındır, bazen yangından kurtuluş. Kapısı her zaman açık dosttur kitap. Bir de Fatma Barbarosoğlu’nu dinleyelim.“Her kitap bir davettir. Nereye gitmek istiyorsanız oraya davet eder.Sığınaktır, saklanmak istediğimizden koruyor. Aynadır sizi gösterip muhafazaeder.”Küçük dünyamızın sıkıntılarından alır götürür kitap bizi başka dünyalara.Her kitapla başka dünyalara temas ederiz, her kitap başka bir âlemletanışmamızı sağlar. Herkesin huzur anlayışıfarklıdır elbet. Ancak bir kitabın bize sunduğu sükûnet ve huzur bambaşka birşeydir ve hiçbir yerde bulamadığımızdır. Kitap bir arınmaçabasıdır, yaşamın tüm kirlenmişliğine ve kirletme saldırısına karşı, bizikendimizi, içimizi onarma faaliyetidir okumak. Dağınık halimize bir düzendir, kaosta hayatlarımıza bir ahenktir,bozukluğa karmaşaya karışmama çabasıdır okumak. Okumak hayatı keşifçabasıdır, ölmemek için olma çabası, var olmanın anlamının peşinde biryürüyüştür, bilgi ile d/olmaktır, bilince ulaşabilmektir, hayatın merkezinekitabı koymaktır okumak. Bazen kaçıştır, bazen arayış, bazen yangındır, bazen yangından kurtuluş. Veİnsana can veren kandır kitap, size hiçbir zaman kapısını kapatmayacak dostturkitap. Her kitap yeni birbaşlangıçtır, sımsıcak bir merhabadır hayata. Özgürlük, özü gürleştirmektir, Güzelliktirkitap, var olmaktır, var olmak için, kendini aramaktır. “Okuyun” diyordu AliŞeriati; “Okuyun çünkü mürekkebin akmadığı yerde kan akacaktır.” Kitabın okunmadığıyerlerde, kitabın merkezde olmadığı topraklarda insanlar birbirlerinincanlarını okuyacaktır. Kitabadokunmalı, kitap gölgesi değmeli insana ve kitap dokunmalı hayata. Evet, kitabasığınmalı insan, kitaba kaçmalı, kitaba dokunmalı, kitabı hayatın merkezinekoymalı… Kitapla hem dem olmalı, hemhal olmalı. Hâsılı kitap hayatın merkezindeolmalı. Kitabı keşfetmeli, kitapla keşfetmeli, kitapla keşfolmalı ve kitabasığınmalı insan…[email protected]