MÜSLÜMANLAR KARDEŞTİR

Muhterem Kardeşlerim… Hepimizin kusuru, günahı var. Birbirimizin kusurlarını değil, iyiliklerini görerek birleşmeli, affedici olmalı ve sabretmeliyiz. Efendim; Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki: “Allah için ahiret kardeşliği yapan, ahirette öz kardeşinden daha faydalı yardımları, ondan görür. Kim ahiret kardeşini ne kadar çok severse, Allahü Teâlâ da, onu o kadar çok sever.” [Ey Oğul İlm.] “Allah için dost olan, Cennette hiçbir ameli ile erişemeyeceği dereceye ulaşır.” [İ.Ebiddünya] “Allah yolunda bir dost edineni, Allahü Teâlâ affeder.” [İ. Rafii] “Çok dostunuz olsun! Çünkü Rabbiniz kerimdir. Kıyamette dostları arasında, din kardeşlerinin içinde bulunan kuluna azap etmekten haya eder.” [Şir’a] “İyi din kardeşi güzel koku satan kimse gibidir. Sana koku sürmese bile, yanında bulunduğun müddetçe güzel kokusundan faydalanırsın.” [Müslim] Hepimizin kusuru, günahı var. Birbirimizin kusurlarını değil, iyiliklerini görerek birleşmeli, affedici olmalı ve sabretmeliyiz. Çünkü Allahü Teâlâ, “Sabredenlere lütfumu, ihsanımı müjdele” buyuruyor. Lütfa, ihsana kavuşmak için, incinsek de, sabretmeli ve incitene dua etmeliyiz. Müslümanlık, kardeşlik böyle olduğu gibi, kulluk da böyle olur. Hiç kimseyle münakaşa etmemeli. Münakaşa, dostun dostluğunu azaltır, düşmanın da düşmanlığını artırır. “Sabreden kazanır” hadis-i şerifine uymalı, birbirimize gıyaben dua etmeliyiz. Fâsıklar, mürtedler dedikodu yapar, salih Müslümanlar dua eder. Dua eden salihlerden olmalıyız. Kur’an-ı Kerimde müminlerin kardeş olduğu bildiriliyor. Peygamber Efendimiz, “Allah’ın kulları, kardeş olun” buyuruyor. Hazreti Ömer’e de, “Kardeşim Ömer” diye hitap ediyor. Hazreti Ömer, bu sözün dünyalara bedel olduğunu söylüyor. Merhum hocamız da, “Kardeşim” diye hitap ederdi. Sünnet olduğu için de “Kardeşim” demek elbette çok güzeldir. Günümüzde yaşlının gence “kardeşim” demesi hoş karşılanırsa da, gencin yaşlıya “Kardeşim” demesi tuhaf görülür. 30 yaşındaki bir gencin 70 yaşındaki birine “Kardeşim” demesi yadırganır. Bu yüzden, “Abi” demek çok güzeldir. Çünkü “Abi” denince “Kardeşim” de denmiş oluyor. Abi, büyük kardeş demektir. “Kardeşim” demekte sevgi var. “Abi, Abiciğim” demek, “Sen benim kardeşimsin, abimsin, büyüğümsün, emrindeyim” anlamına gelir. Bu bakımdan “Abi” ifadesinde hem sevgi, hem saygı, hem de teslimiyet var. Yadırgamayan herkese “Abi” demek, daha güzel olur. Arapçada ve birçok dilde abi kelimesi yok. Abi yerine büyük kardeş diyorlar. Bu bakımdan da, abi demek, kardeş demekten daha efdaldir. Abi kelimesinin içinde, onu kendinden üstün bilmek, ona saygı duymak vardır. Peygamber Efendimiz, “Büyük kardeş [abi], baba makamındadır” buyuruyor. O hâlde birine kardeş diye hitap etmek yerine, abi demek daha iyidir. MÜSLÜMAN’IN GÖREVLERİ Müslüman’ın 3 çeşit görevi vardır: 1- Şahsi görevi: Her Müslüman, kendini iyi yetiştirmesi, sıhhatli, edepli, iyi huylu olması, ibadetlerini yapması, ilim ve güzel ahlak öğrenmesi, helal lokma kazanmak için çalışması şahsi görevidir. 2- Aile içindeki görevi: Eşine, ana-babasına, çocuklarına, kardeşlerine olan haklarını yerine getirmesi aile içindeki görevlerindendir. 3- Toplumdaki görevi: Komşularına, hocalarına, öğrencilerine, ailesine, emrinde olanlara, hükümete ve devlete, bütün vatandaşlara, dini ve milleti başka olanlara karşı görevleridir. Herkese iyilik etmesi, eli ile, dili ile kimseyi incitmemesi, kimseye zarar vermemesi, hıyanet etmemesi, herkese faydalı olması, devlete, kanunlara karşı isyan etmemesi, herkesin hakkını ödemesi toplumdaki görevlerindendir. Allahu Teâlâ cümlemizi kendine, aile efradına ve topluma karşı görevini yapan kullarından eylesin. (Amin)