Takvimden kopardık yine kendimize bir yaprak,
Geride onca sene, hayalde bırakarak!
Ne çocukluğu yaşadık, ne tam gençliği,
Olanı da boşuna, heba edip satarak!
Şimdi silkinme vakti, toprağı dağıtarak,
Gece uzun olsa da, güneş illa doğacak.
Bıhışt güzelliğinde, bağlarımız olacak,
Beklenen kutlu şafak, karanlığı yaracak,
Müzebzebin tayfası, bir delik arayacak,
Ektikleri zeytinler, hiç fayda sunmayacak,
Saklandıkları taşlar, konuşup bağıracak!
Takvim eksiltse yine, tarihler yazılacak,
Düşman kudursa da, dostlar kucaklaşacak.
Ecdad Otağı kurulur, muhakeme olacak,
Her kim ne işlemişse, karşısında bulacak!
Sakın güven duymayın, hele fani dünyaya,
Çil altınlar saraylar, kimseye kalmayacak!
Saat yaklaşacak, gün batıdan doğacak,
İçtima başlayacak, kapılar kapanacak!
Hatipler de susacak, yalnız hak konuşacak!
Zerre miskalın dahi, hesabı sorulacak!
İnsanlar korkulardan, dillerini yutacak,
Anneler sabileri bırakıp da kaçacak.
Baba evlatlarının uzağında duracak!
Mazeretlerin hiçbiri, geçerli olmayacak.
Herkes kendi derdine, kendine ağlayacak!
Yol yakınken ey insan, nedir bunca hezeyan,
Hesap günü gelmeden, var dergahına dayan.
Tevbe-i nasuh ile affedendir yaratan,
O'nun ipine sarıl, daha çok geç olmadan.
Aklını başına al, iblis çok kandırmadan!
Mizari sende yalvar, mülk sahibi Allah'a,
Rahmetine sığın ki, ereyesin felaha.
Şan şöhrete vurulma, gelenler gidecektir,
Kim bilmez ne zaman çıkacaktır sabaha?
Mizari.
0 Yorum