GAZZE, ORUCUN NEYİ OLUR?

Oruç, kendisiyle arınalım, hayatın üzerimize bulaştırdığı kirlerden temizlenelim diye var.

Oruç, yaşamın insana bulaştırması mümkün her tür kirinden, kötülüğünden arındırmak için var, arınmamız için var.

Oruç, bizi insan kılmak için, ‘hayvani’ yönlerimizden uzaklaştırarak “insanlaşmamız” için var…

Oruç, bizi insana ve insanlığa ve iyiliğe ve güzelliğe yaklaştırmak için var…

Oruç, insanın ve insanlığın acılarını daha iyi hissedelim, duyarsız kalmayalım, vahşeti ve katliamı unutmayalım diye var… Oruç insanlığımızı unutmayalım diye var!

Gazze'yi unutma! Gazze’yi unutturma! Susma!

Çocuklar için unutma! Kadınlar için unutma! Mazlumlar için unutma! İnsanlık için unutma!

Çocukları bırakma! Kadınları bırakma! Masum insanları bırakma!

Katliama alışma! Vahşete alışma! Unutma! Ses ver! Susma!

Gazze!

Utanıyoruz!

Aciziz Ya Rab! Ya Kahhar!

Gazze'de katliam devam ediyor, Ramazan günü oruçlarımızdan utanıyoruz…

Elimizden bir şey gelmiyor, çaresizliğimizden utanıyoruz…

Sadece dua edebiliyoruz, duamızdan utanıyoruz...

Eziliyoruz… Kahroluyoruz… Affet bizi Gazze...

Gazze katledilmeye devam ediyor ve biz oruçlu halimizle sadece utanıyoruz…

Sahi neydi oruç? İnsanı diriltmeyen, kalbi diriltmeyen, insanı insana yaklaştırmayan, insana merhamet ve vicdan aşılamayan oruç, açlıktan başka bir şey ifade edecek mi? Müslümanların katledildiği bir ramazanda dört başı mamur iftarlarımızın orucumuza katkısı, daha da öteye gidelim insan olmaklığımıza, insanlığımıza katkısı ne olabilir? Bu konu üzerine düşünmediğimiz oruç, oruç olacak mı? Yok, yok! Kimseyi yargılamak değil amacım, sorular kendime, cevapları da herkesten önce kendimden bekleyerek soruyorum. Beni insana, beni insanlığa, beni Gazze’ye, Gazzeli bebeklere, Gazzeli çocuklara, Gazzeli kadınlara yaklaştırmayan oruç, oruç mudur? Sahi, Gazze orucun neyi olur? Gazze orucumuzun neyi olur? Gazze’yi hatırlamadan tutuğumuz oruç, oruç olur mu?

Gazze acımız

Gazze geçemediğimiz imtihanımız…

Gazze bitmeyen ve her defasında gözümüzde, yüzümüzde, kendimizde görmeye mahkûm olduğumuz utancımız…

Bir kez daha sadece utanç, koskocaman bir utanç düşüyor payımıza...

Gazze'de, Ramazan, Gazze’de oruç…

Gazze orucu, Gazzelilerin orucu ve bizim orucumuz, dünya Müslümanlarının orucu…

Ne denilebilir ki; günlerdir bir bir parça bir şey yemeden oruç tutan Gazzeliler ve biz…

Gazze’de sahur vakti şehit edilen yüzlerce insan...

Bunu yapan insan olamaz diyoruz, insan bu kadar vahşileşemez, dünyanın ve tarihin en vahşi insanlarından, Siyonist katillerden insan adına, insanlığımız adına utanıyoruz...

Görüntülerden geriye, acılardan, gözyaşlarından geriye, çocukların ağıtlarından geriye, annelerin feryatlarından geriye, gençlerin öfkelerinden geriye, gözü yaşlı yaşlıların "Ya Kahhar" diye yakarışlarından geriye... Kocaman bir utanç kalıyor bize… Bir kez daha söz tükeniyor, bir kez daha sessizliğin çığlığında boğuluyoruz ve biz bir kez daha sadece ve sadece utanıyoruz…

Affet bizi Filistin, Affet bizi Gazze, Affet bizi Mescid-i Aksa...

Oruçla korunacaktır insan. Oruçla insan olacaktır. Oruçla başkasını, ötekini anlayacaktır. Oruçla insan olmanın, insan kalmanın, insan olabilmenin ve insan ölebilmenin önündeki engellerden kurtaracaktır kendini ve ruhunu. Gazze’de insanlar ramazan günü, katledilmeye devam ediyor. Ve biz orucun bize ne yaptığını sormadan oruç tutmaya devam ediyoruz. Oysa oruçla sakınacaktı insan sakınılması gerekenlerden. Oruç; iyi olmak içindi, oruç; iyilerle olmak içindi, oruç; kötülerden ve kötülüklerden uzaklaşmak içindi... Kötülerin iyileri yok etmeye devam ettiği bir ortamda, hiçbir şey yapmadan geçirdiğimiz orucumuz olacak mı ölecek mi?

Gazze ah!..

Eziliyoruz… Kahroluyoruz..

Gazze'de sahur vakti katliam devam ediyor!

Günlerdir boğazlarından bir şey geçmemiş bebekler, çocuklar, masum insanlar katlediliyor ve biz iftar ve sahur sofralarımızda onlardan uzak bir şekilde ramazanı eda ediyoruz!

Affet bizi Gazze...

Allah'ım, duamız olmazsa senin yanında hiçbir değerimiz yok biliyoruz…