Eylül, hazan, hüzün, teşrin yaprakları, rüzgar, serinlik, mazi, hatıralar, özlem, hasret, tahassür, çaresizlik, bir çocuk, "Çocuk ve Allah", meçhul bir istikbal, geçim derdi, gelecek endişesi, tereddütler, itminan talebi, hayatın yeknesaklığı, yeknesaklığın birkaç gün bozuluşu. Şiire, mısralara, bercestelere sığınış. Kelimelerin kifayetsiz kalışı. Şair olamadığım için kendimden utanış, kabiliyetlerimden utanış. Bu kadar yazı ve kitap yerine birkaç iyi şiir her şeyi anlatmaya kafi idi. Geleceğe kalanlar hulasalardır. En iyi hulasalar şiirlerdir. Hulâsalardan ve şiirlerden mahrum olmanın acı bedeli: Deneme'ye sığınış. Peyami Safa o kadar roman yazdı, Yahya Kemal birkaç şiir yazdı. Ama istikbal bütünüyle Yahya Kemal'in oldu. Evet istikbal büyük şairlerindir daima.
Bütün gün evde. Pazar sendromu. Parkta beş tur. Ayaklarım sızlıyor. Kitap okumadım. Facebook paylaşımları. Öylesine gezinti. Hava güzel. Serin, sakin ve ferah. Parkın varlığı hakiki bir avantaj. Hizbullah lideri Nasrallah şehit edildi. Taziye mesajları. Rabbim rahmet eylesin! Heniye'nin şehadeti daha çok ses getirdi, konuşuldu. Nasrallah gölgede kaldı, pek gündem olmadı gibi. Ortadoğu cehennemi. Bitmek tükenmek bilmeyen siyasi entrikalar, siyasi analizler. Ağzı olan konuşuyor. Bu coğrafyada gerçek anlamda neler oluyor, neler bitiyor, neler dönüyor, kimin eli kimin cebinde ancak Allah biliyor. Bildiğimiz en nesnel gerçek güçlünün kazandığı, güçsüzün kaybettiği. Vahşi doğada olduğu gibi. İslam dünyasının zelil hali. İslam dünyası modernleşmedikçe, aklı, bilimi, hukuku, adaleti, şeffaflığı, rasyonaliteyi rehber edinmedikçe bu zelil halden kıyamete kadar kurtulamaz. Sorun dışsal değil, içsel. Mücahit Bilici'nin Vicdan Vakfı'nda yaptığı konuşmanın yazılı metnini okudum. Bugünkü yegane kazancım bu yazı oldu. Harika ve şahane bir yazı. Hakimane, arifane, alimane, edibane, filozofane bir yazı. Bilici'nin çoğu yazısı böyle. Güzel düşünüyor ve düşündüklerini güzel ifade ediyor. Kapsamlı bir tefekkür sistemi var. Her ne kadar çoğu nurcu afaroz etse de nurcuların ve nurculuğun yüz akı tek entelektüeli Bilici.
Çok şükür, cehennem sıcaklarından kurtulduk. Nefis bir hava. Rüzgar tenini usulca okşuyor insanın. Bambaşka bir aleme gidiyorsun. Adını koyamadığın bambaşka bir aleme. Bu alemden olmayan bir aleme. Bahçelere, yeşile, yeşilliğe bakmak huzur veriyor. Doğa huzur veriyor, insan huzursuzluk. Ne kadar içinin derinliklerine inersen doğadaki huzuru ve güzelliği bulamıyorsun. İnsan doğanın ızdırabı, huzursuzluğu, yüz karasıdır. Doğal olan doğadır, insan değil. İnsan yapaydır, iğretidir, fazlalıktır.
0 Yorum