İnsanın önemli bir zaafı 1-2 hasletini beğendiği şahsın bütün hasletleriyle kabul etmesi hepsinin değerli hasletler olduğu vehmidir. Başka bir deyişle insan beğendiği bir şahsı kusursuz görür bir takım önemli olumsuz özelliklerinin de olabileceğini düşünmez; her halini, beğenmesine esas teşkil eden temel özelliği gibi görür, kusur sayılan özellikleri de beğendiği temel özelliğine kıyas ederek yahut “elbet var bir hikmeti..” diye düşünerek onu da güzel görür.
İlim ve teknikte geri kalmış yoksul toplumlar ekonomik teknolojik ve silah üstünlüğü bulunan toplumlara özenir, onları üstün görür, taklit ederek onları rol model edinirler. Onların sapkın halleri bile cazip görünür, bir marifet olduğunu düşünürler.
Son bir asırdır geri kalmışlığın dibini bulan müslüman toplumlar, üstün müreffeh gördükleri Avrupalıları taklit etmeye çalışıyorlar, her hallerinde marifet bulunduğunu sanıyorlar. Ama Ne gariptir ki Avrupa'nın ilim ve tekniğini değil, sapkın, ahlaksız, çirkef kültürünü elde etmeye çabalıyorlar.
İşte taklit edilen sapkın hallerinden biri de evlat yerine konulan köpek edinme kültürüdür. İslam medeniyetinin, uzak durulması için necis kabul ettiği köpek kültürünü İslam coğrafyasında inadına yaygınlaştırmaya çalışıyorlar. Bu necis kültürün kışkırtıcılığını yapanlar bunu çağdaş uygarlığın bir gereği olarak öne sürüyorlar.
Koyun - keçi bakıcılığına çağdışı diyenler, köpek dışkısını çantasında taşımayı medeniyet kabul ediyor.
Köpek hayvanlar içinde karnı doyurulduktan sonra insana kayıtsız şartsız itaat eden, kölelik yapan ve asla hainlik yapmayan bir hayvandır. Bu özelliğiyle diğer hayvanlardan ayrılır. Namık Kemal Hürriyet Kasidesinde, “Köpektir zevk alan sayyad-ı biinsafa hizmetten..” (insafsız avcıya hizmetten zevk alan köpektir) dizesiyle köpeğin bu özelliğine dikkat çekmiştir.
Köpeğin bu köleliği, bir nevi mabud edinme ölçüsünde sahibine bağlılığı, abartısız olarak sahibi olan insanın kibir damarını okşuyor, onu yüceltiyor. İnsan için bu tehlikelidir. Çünkü kibir, başta küfür olmak üzere bütün kötü zihniyetin kaynağıdır. İşte bu tehlikeyi bertaraf hikmetiyle, köpek “necis” kılınmıştır ki insan bu rububiyet damarını tahrik eden köpekten uzak dursun. Hadislerde de köpek besleyenlerin eleştirilmesi de bu hikmete binaendir. Peygamberimiz (ASV) şöyle buyurmuştur:
"Sürü veya av veya ziraat köpeği dışında bir köpek besleyen kimsenin ecrinden her gün bir kırat eksilir." (Buhârî, Hars 3.)
Müslim'in bir rivayetine göre, "Av, koyun ve ziraat köpeği hariç, kim köpek edinirse, gerçekten onun ecir ve sevabından her gün iki kırat eksilir." buyrulmuştur. (Müslim, Müsâkât 57.)
Yukarıda mealini verdiğimiz hadislerden ilkinde, köpek besleyenlerin sevaplarından "bir kırat", ikincisinde de "iki kırat" eksileceği bildirilmektedir. Bu farklı durum hadis açıklayıcısı âlimler tarafından farklı şekillerde yorumlanmıştır. Bazı âlimler, köpeğin insanlara verdiği rahatsızlığa göre bir veya iki kırat sevap eksiltileceği görüşünü savunmuşlardır. Diğer bazı âlimler de, kasaba ve şehirlerde yaşayan köpek sahiplerinden iki kırat, kır ve çöllerde yaşayanlardan da bir kırat eksiltilir demişlerdir. Sevap kaybının bir - iki kırat arasında değiştiği ya da bu kaybın alt - üst sınırını gösterdiği de düşünülebilir.
Bir kısım âlimlere göre bu sevap eksiltmesi, köpeğin yoldan geçenleri korkutması, misafirlere havlaması, pis şeyleri yemesi, pis kokması, kendisinin ve salyasının necis olması, rahmet meleklerinin gelmesine mâni olması gibi sebeplerden dolayıdır.
İslam’ın köpekle ilgili “necislik” hükmü, köpeğe düşmanlıktan değildir. Köpek necis kılınmakla aslında tahir olmuştur. İnsanın kibir damarını tahrik etmemesi ve daha başka maslahatlar için, insandan uzak tutulmasını esas almıştır.
Köpekte hırs, hastalık derecesinde aşırı bulunur. Onun için zahiri sebeplere çok bağlıdır. Bu nedenle sahibi olan insan rızkın ulaşmasında bir aracı durumunda iken onu hakiki nimet veren olarak görür. İnsanın köpekle arkadaşlığı ve Avrupa kültüründe olduğu gibi evin içinde de dışında, gece-gündüz köpekle birlikte yaşaması, bazı hastalıklara sebep olduğu gibi insanın köpekteki olumsuz huyları edinmesine de yol açar. Bu köpek ahlakı da insan için diğer bir tehlikedir. Hayvanlardan bulaşan hastalıklar insanı perişan ettiği, hatta hayatını tehlikeye attığı gibi, birlikte yaşamaktan bulaşan köpek ahlakı hastalıklardan daha fazla tehlikelidir. Çünkü köpekten bulaşan köpek ahlakı kişinin “insanlığını” tehdit etmektedir.
0 Yorum