Şehit Şeyh Ahmet Yasin'in şikayet mektubu şöyle idi:
“Allah’ım! Ümmetin suskunluğunu Sana şikâyet ediyorum!
Ben ki kocamış bir yaşlıyım. Kurumuş iki elim, ne kalem tutuyor ne de silah!..
Sesimle yeri inletecek güçte bir hatip de değilim!..
Ben ki saçları ağarmış, ömrünün son demlerinde, türlü hastalıkların yıktığı ve üzerinde zamanın belalarının estiği biriyim!..
Tek isteğim benim gibi, Müslümanların zaaf ve aczinden müteessir olanların yazmasıdır!..
Siz ey Müslümanlar! Suskun ve aciz, helak olmuş ölüler!..
Hâlâ kalpleriniz sızlamıyor mu, başımıza gelen bu acı felaketler karşısında?..
Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok, Allah için ve ümmetin namusu için kızacak?..
Şerefli direnişçilerken, bizleri katil teröristler olarak ilan edenlere karşı duracak!..
Bu ümmet utanmaz mı, şerefi çiğnenirken? ..
Siyonist katilleri ve uluslararası işbirlikçilerini görmezden gelirken!..
Omuzlarımıza el verecek ve göz yaşlarımızı silecek bir bakış!..
Bu ümmetin kurumları, sivil güçleri, partileri, teşkilatları ve bariz şahsiyetleri, Allah için kızmaz mı? Tümü birden sokaklara dökülüp, bizim için dua etmeye;
Gücümüzü Topla
Ey Rabbimiz! Gücümüzü topla, zaafımızı gider ve mümin kullarına yardım et! diye çağıramaz mı!?..
Buna da mı gücünüz yetmiyor!?..
Yakında bizim büyük ölümlerimizi duyacaksınız, o zaman alınlarımızda şu yazılacak:
Bizler direndik! İleri atıldık ve kaçmadık!..
Ve bizimle birlikte çocuklarımız, kadınlarımız, yaşlılarımız ve gençlerimiz ölecek!..
Onları, bu suspus ve bön ümmete yakıt yapacağız!..
Bizden, teslim olmamızı ve beyaz bayrak dikmemizi beklemeyin!..
Çünkü biz, bunu yapsak da öleceğimizi biliyoruz. Bırakın savaşçı onuruyla ölelim!
Dilerseniz bizimle olun, elinizden geldiğince, öcümüzü sizden her biri boynuna taksın!..
Dilerseniz bize acıyarak ölümümüzü izleyin! ..
Temennimiz, Allah’ın, emaneti savsaklayan herkesten kısas almasıdır!..
Umarız bizim aleyhimize olmazsınız! Allah aşkına, bari aleyhimize olmayın!..
Ey ümmetin liderleri, ey ümmetin halkları!..
Allah’ım! Sana şikayette bulunuyorum Sana şikâyette bulunuyorum.
Sana şikayette bulunuyorum…
Gücümün azlığını, imkânımın yetersizliğini ve insanlara karşı zaafımı sana şikayet ediyorum…
Sen mustazafların Rabbisin Sen bizim Rabbimizsin Bizi kime Bize cehennem olacak uzaklara mı? Veya düşmana mı?..
Allah’ım! Akıtılan kanlar, dokunulan ırzlar, çiğnenen hürmetler, yetim bırakılan çocuklar, oğlunu yitirmiş anneler, dul kalmış kadınlar, yıkılmış evler ve ifsad edilmiş ekinler aşkına sana şikâyette bulunuyorum…
Sana şikâyette bulunuyorum! Gücümüz dağıldı ve birliğimiz bozuldu Yollarımız ayrıldı Halkımızın zaafını ve ümmetimizin bize yardım edip, düşmanı yenmedeki aczini Sana şikâyet ediyoruz…”
*
Artık var ve kızıyorlar. Kimi dikenli teller tedarik etse de onlara kimi, kızıyor, ellerini, kollarını kırıyor çocuk katillerinin. Kimi onlara kızanlara kızıyor ama kimi gayrimüslimler bile vicdana gelip saçlarını kesiyor hatta kendini ateşe verip yakıyor. Kimi İslam’ı, Kuran’ı ve mazlumları yüzüstü bırakmakla kalmayıp, zalimlere üsler verirken, kimi o üslere her gün bomba yağdırıyor; tüm mübarek coğrafyalardan kötüleri kovmaya çalışıyor. Kimi güzel hitaplarıyla yönümüzü Gazze’den çevirirken; kimi her gün Gazze diyor, her yer Gazze diyor, her yer Kerbela diyor.
Kimi Yusuf’u kuyuya atıyor, Hüseyin’i arkadan hançerliyor ve kimi ise Hüseyin’in İslam olduğunu biliyor, onu terk etmenin İslam’ı terk etmek olduğunu biliyor ve onun gereğini yapıyor. Bunu biz yapmasak da kimileri yapıyor. Gazzeli çocuklar bile yapıyor. Ölümden bir an bile imtina etmiyor. Şerefli ve haysiyetli şekilde duruyor tüm dünyanın gelişmiş silahlarına ve saldırılarına, açlığına, susuzluğuna, münafıkların ihanetlerine karşı.
Senin ruhun şad olsun Şeyh Ahmet. Senin talebelerin dünyayı değiştiriyor. Münafıklar hariç. Tüm dünyayı yeniden dizayn eden bir direniş yükseliyor Gazze üzerinden.
Sen sormuştun madem, demiştin ya
"Bir halk yok mu? Hiç mi kimse yok, Allah için ve ümmetin namusu için kızacak?.."
Bana düşmese de cevap vereyim dedim:
Artık var.
0 Yorum