KONUŞABİLMEK

Toplum önüne çıkan insanların meramını anlatmak için kullandığı dil çok önemlidir. Güzel ve etkili konuşma yetisi herkeste olacak diye bir arayışımız yok elbette. Ancak eline mikrofon alan kişinin de saçmalamaya hakkı yoktur.

Mimiklerini kontrol edemeyen, kelime hazinesi kıt, gülünmeyecek yerde “kihkihki” gülen, olmayacak fiilleri ve sıfatları birbirine karıştıran, öznesi yüklemiyle bağdaşmayan cümleler kuran bir kişi, toplum önüne çıkmamalıdır. Bu tipler, hiç bir yerde hiç bir fayda sağlayamaz. Hatta aile reisi dahi olamaz. Zira düzgün evlat yetiştiremez. En başta eşi kendisine itimat etmez. Bir şey söylediğinde, bilerek mi söyledi? Yoksa zannederek mi söyledi? Belli olmayacağı için eşi bile kendisini kaale almaz. (Hatta işine bile karışır. Bu nevale, saçmalayarak ortalığı daha berbat ediyor diye çalışanlarına bile karışır)

Saçmalayan tiplerin, konuştuğu sözün yalan olma ihtimali de oldukça yüksektir. Zira bilgisizlikten ve konuşmayı beceremediklerinden sık sık yalana başvururlar.

Atalarımızın şu sözü ne çok mana barındırır “Bilmiyorsan sus, adam sansınlar” 

Yani demek oluyor ki, bilmediğin halde konuşmaya çalışırsan, adam bile sayılmazsın. İster o konu hakkında bilmeden konuş, ister konuşmayı bilmediğin halde konuşmaya çalış, kadim birikime göre adam değilsin.

Günümüzde bir çok kişinin susması konuşmasından evladır. Zira okuma alışkanlığı olmayan, okuduğunu anlama ve anladıklarıyla hatalarını tashih etme azmi olmayan yığınla insan var. Ve bunlar, pervasızlıklarını öz güven sandıkları için her yerdeler. Bulundukları yerler arttıkça ve kademeleri yükseldikçe daha zararlı hale geliyorlar. Çünkü onlar da sadece kendileri gibi olanları tercih ederek tüm kademeleri kifayetsizlerle dolduruyorlar.

Bilgisizlik büyük beladır. Ancak günümüzde toplum önünde olanlardan öyleleri var ki, hem bilgisi hem de konuşma yetisi yok. Bilgisiz olan cahildir. Cahilin cahil olduğunu, bir konu hakkında konuştuğunda anlarsınız. Ancak konuşmayı bile beceremediği halde saçmalayarak bilgisizliğini kusan(konuşan değil kusan) echeldir. 

Bunların, toplum için, hatta yakın çevresi için bile, yokluğu varlığından daha hayırlıdır. Kelimelerin canına okuyan cahilden hiç bir cana hayır gelmez.

Mesela “Vefat etti, öldü, geberdi” kelimeleri sonuç bakımından aynı fiili ifade ettiği halde, birbiri yerine kullanılsa ne olur? Böyle bir karışıklık insanı rezil eder. Bir de bunun arasına “kihkihkiki” sırıtmayı, “ııııı, şeyyyy” demeyi ve kekeleyerek saçmalamayı katarsanız, seyreyleyin gümbürtüyü.

Düşünün ki, temelde aynı anlama gelen kelimeler bile birbiri yerine kullanılamazken sadece “ııııı şeyyyy, bizim şeyimiiiz vaarr” demek için ulusal medyaya para dökerek çıkanlar var.

Bunların boş bir tarlada durması bile zarardır. (Faydalı bir böceğin ya da bitkinin yerini işgal ettiği için)

Eski bir yöresel deyimimiz vardır “Böylelerini “Gaz yağlı” bezle tutup atacaksın, tuttuğun bezi de atacaksın” (Eskiden mikrop kırıcı olarak gaz yağı bulunduğundan onu kullanmışlar, bu özlü tembihte)

Sözün özü,

Elinden geliyorsa, bu tipleri memleketinden, mahallenden, köyünden, binandan uzak tut. Eğer uzak tutmak elinden gelmiyorsa, sen uzak dur. Bunlara değil şehrini, komşuluğunu bile emanet etme.

İyi okumalar.