Ey Yolcu! Yaşadığın hayatın seni var etmesi, yürüdüğün yolun seni oldurması; yaşamın girdaplarından kurtulman için şart. Bil ki seni oldurmayan, sana değer katmayan yol seni öldürecektir. Unutma; yolda ol/mak için, yolda var olmak için, sana rehber olacak, seni yürüdüğün yolda kaybolmaktan kurtaracak yoldaki işaretlere ihtiyacın var. Umudum ve dileğim odur ki, bu işaretler yolunu aydınlatsın.
Ey Yolcu! Yolun başında birinci vazifen, ezeli ve ebedi olan yaratıcını bilmektir. La Mevcude İlla Hu. O, vardır ve yoktur gayrısı. Bil ki onu bilmeyen kendini bilemeyecektir. O’ndan habersiz olan, O’na sığınmayan, sığınacak bir makam bulamayacaktır. Unutma; “Allah bes baki heves.” O varsa hiçbir şey olmazsa da önemli değildir. O yoksa hiçbir şeyi yoktur ve O’nsuzluktur en büyük buhranı insanın.
Ey Yolcu! Ve bir şey yaparken ve bir şey yapmazken, her durum ve her hareketinde, Hak ile ol, O'nu unutma, O'nun varlığını duy... Bil ki onu duymayandan daha sağır, onu hissetmeyenden daha duygusuz kimse yoktur. Unutma; O sana şahdamarından daha yakındır. Sen O’nu uzaklaştırmazsan hayatından, O her dem sana yakın ve yakın olacaktır.
Ey Yolcu! Tevhidin hakikatini gönlü ile ikrar ederek huzur makamına ulaşan insan; parçada bütünü, damlada ummanı, kesrette vahdeti görebilecektir. Bil ki ahenk ve huzur; birlemekten geçecektir. “BİR”lemek; huzur makamında, huzurda, huzurla, hazır olmaktan geçecektir. Unutma; Parçaya takılan, ayrıntıya boğulan, Bir’e ulaşamayacaktır. Damlada boğulanı, Bir’i tartışanı, Bir’i parçalayanı bırak. Sen Bir’de mutmain olmaya bak.
Ey Yolcu! Bütün halka hüsn-i zanla bakmaya alış. Buna kendini alıştır. Onlarla olan ilişkilerinde vicdanının sesinden ayrılma. Temiz yürekli ol... Bil ki öteki ile ötekileştirmeden yaşayabilmek, ötekini kendi içimizde duyumsayabilmek, benimseyebilmektir aslolan. Unutma; öteki ile irtibatı olamayanın, Öte ile irtibatı eksik kalacaktır. Onun için varlığını ötekine rağmen değil, öteki ile var kılmalı, öteki ile var olmalı insan.
Ey Yolcu! Dünya, kalıcı olmayan bir ülkedir. Dünyaya rağbeti olan, asla maksadına ulaşamaz... Bil ki; dünya sevgisi insan yüreğinde kökleşince onu söküp atmak gücün gücü olur. Nasıl dünya oğlu dünya adamı varsa, ahiret oğlu ahiret adamı da var. Sen ötenin çocuğu ol, dünyanın çocuğu olma. Unutma; dünya misafirhane ise misafir gibi davranmak gerekecektir. Dünyayı esas kabul edemeyiz madem gönlü dünya sevgisinden uzak tutmak gerekecektir.
Ey Yolcu! Eşya ve varlık insana hizmet için var kılınmıştır. Kötü olan, dünyanın kendisi değil, insanı Hak'tan koparan eşya ve ilgileridir. Dünyevi arzu, şehvet ve isteklere gönülden bağlanarak Hak'tan gafil olmaktır... Bil ki insana hizmet için yaratılan, insanın emrine sunulan doğa ve eşya, insan dengeyi kuramazsa insanın başına bela olacaktır. Unutma; eşyaya teslim olmayana, eşya teslim olacaktır ve eşyayı esas kabul eden, eşyaya esir olarak yaşamaya mahkûm olacaktır.
Ey Yolcu! Boş ve faydasız işlerle uğraşmaktan, halka yük olmaktan, tembellikten ve miskinlikten uzak dur. Bil ki sana mutlaka lazım olan şeylerden birisi de vaktini boş yere ve saçma şeylerle geçirmemen, malayaniden uzak kalarak vaktini değerlendirmek olacaktır. Unutma; tüketiyorsan zamanı, öldürüyorsan, zaman seni tüketecek, zamanla öleceksindir.
Ey Yolcu! İyi ahlak kuralını bırakan kötü huylu sayılır. Bil ki terk ettiğin her iyilik seni bir kötülüğe bulaştıracaktır. Unutma; hal sâridir, yaptığın iyilikler hayatına bulaşarak seni de hayatını da güzelleştirecektir. Onun için şefkati, merhameti, iyiliği daim rehberin olarak gör.
Ey Yolcu! Kalbine iyi bak. Bil ki kalbi bozuk olanın bütün hayatı kötü olacaktır. Unutma; Allah'ı anmak, kalbi dağınık her parçası bir yanda olmaktan, perişanlıktan kurtarır ve bir noktada, bir hedefe dönmüş olarak toplar ve gönlü sıkıntıdan kurtarır, onu sevinçle doldurur...
Ey Yolcu! Aziz Allah seni gaflet uykusundan uzak tutsun, iç gözünü açsın, adaletten uzaklaştırmasın, daim kendi nefsiyle hesaplaşanlardan eylesin. Bil ki bugün kendiyle hesaplaşmayanın yarın hesabı ağır olacaktır. Bugün, burada oku kitabını, hesabına bak. Unutma; gafletten ve nefsin arzularından uzaklaşanlar iki dünyada da kurtuluşa ereceklerdir.
Yazılarımızı takip edenler bilecektir; zaman zaman “Yolcuya Notlar” ve “Ey Yolcu” gibi başlıklarla kadim kültürümüzün klasik eserlerini bugünün “yolcu”suna aktarmaya çalışıyorum. Bu yazıda da; Sezai Karakoç’un, “Genç Müslümana Öğütler” adıyla yayınladığı; Muhyiddin İbn Arabî’nin “Âdabü’l Mürîd” kitabından ilhamla, kendi yorumumla derlediğim notları, her şeyden önce kendimde eksikliğini hissettiğim birer yol işareti, yolcuya notlar olarak okudum. Yol açıcı buldum, o yüzden yolda olanlara faydası olması umuduyla sunmak istedim. Y/olda ol/mana vesile olması dileğimle, yolun açık olsun ey yolcu.
0 Yorum