Odaklanırken bir işe, sıcağı sıcağına koyulur işe, büyük bir özveriyle gelir kendisine heyecan!
Hayata umutla başlar, iş kurar işçi çalıştırır, para kazanır, harcar kazandırır. Kaybeder, kaybettirir, üzülür, üzer üzdürür, sevgi alır sevgili olur, Ünvan sahibi olur, ismi kimliklere sığmaz hale gelir; ama hep nisyan denizinde yüzer. Çünkü bir ötesini hesaba katmaz. Ebedi düşünür dünyayı, ve öylesine bağlanır. Hâlbuki az ötede, ecel limanı bulunmaktadır. Saati gelen yolcular, istemeseler de bir daha hiç dönemek üzere ebedi yolculuğa çıkarlar!
Onun için insan, öyle de nisyandır/unutkanlık onun hayatının baş parçasıdır. Yaratılış hakikatini çoğu kez unutur, ama kendisine yapılmış bir kötülüğü asla unutmaz. Çünkü geninde, şiddet, öfke, intikam, öç alma, nefret ve kin duygularının tümü mevcuttur. Bunun aksine; sabır, metanet, vera, sükunet, fazilet, erdemlik, huşu, ahlaki hesene, vakar ve takva sahibi olanı da vardır. İnsan için iki yol vardır: Biri hak, diğeri batıl. Biri Allah'ın emir ve buyurklarına göre yaşamak ki bu büyük bir sabır gerektirir. Ama sonu, sahili selamete çıkar. Diğeri; şeytanın ve nefsi emarenin insana süslü gösterdiği, şehvet, tamah, doyumsuzluk, zulüm, haram, kural tanımamazlık ve günü kurtarmanın derdiyle yaşamaktır ki bunun sonu ebedi hüsrana çıkar!
Hâlbuki insandan istenen, şu âyeti kerimenin vaaz ettiği şekilde yaşamak ve kurtulmak değil miydi?
"Andolsun ki sizi biraz korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri müjdele!
Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler.
İşte rablerinin lütufları ve rahmeti bunlar içindir ve işte doğru yola ulaşmış olanlar da bunlardır. (Bakara: 155, 156, 157)
Kur'an'i kerimin hükme bağladığı konularda konuşmak ne haddimize! İşte insanın dünya serüveninde, kendisine eşlik edecek olan imtihanın çeşitleri. Ya hakkın emir ve yasaklarına riayet edip kurtulacak; ya da nisyan denizinde yüzmekle nefsani arzularının esiri olup ebedi hayatın tüm acı sonuçlarına katlanacaktır!
İnsan öyle bir nisyan, yani çabuk unutan/unutkan bir varlık! Bu dünya kulluk için imtihan, ebedi hayat ise imtihanı kazananların varıp ebedi kalacağı son mekân!
Rabbim, ayaklarımızı kaydırma, sana karşı kulluk vazifelerimizi yapmamız için bizi istikamet üzere sabit kıl. Şüphesiz senin her şeye gücün yeter! Amin.
04. Aralık 2023.
0 Yorum