Toplumun aynasıdır şairler ve yazarlar. Görünen ve görünmeyen tüm sorunları hiç çekinmeden dile getirenler, kalem erbabıdır. Çünkü, onlar dertlidir. Çünkü onlar, dönemin de çevresinde ve dünya da bir yara gördüler mi hemen çözüm önerisi sunarlar topluma. Toplumun ve insanlığın sıkıntılarını dert edinen yazar ve çizerlerin asla bir makam ve mevki sahibi olma gibi bir derdi yoktur. Geçmişten bu konu da birçok örnek vermek mümkün. Mesela, Şair Mehmet Akif Ersoy. Yazdığı şiirler o günün tüm sorunları açık yüreklilik ile dile getirmiş. Yazdığı şiirler, asla bir para ve mevki elde etmek için yazmamış, aksine bir para teklif edilince yazdığı şiirler için tüm paraları geri iade etmiştir. Bunun en güzel örneği de en güzel şiiri" İstiklal Marşı" mızdır. Ancak, ne yazık ki onun kıymetini dönemin de anlamadılar. Sürgün edildi. Memleketin de uzak yabancı eller de vefat etti. Vefat edince birkaç öğrenci ve aklı başında insanlar ile cenazesi kaldırıldı. Katılım o kadar az idi ki, birkaç vefalı insan vardı. Ne mal bıraktı ne de mevki. O, bugün diller de düşmeyen şiir ve yazılarını bıraktı. Adam gibi adam bir duruşunu bıraktı. Yürekli insanlara ilham kaynağı olacak bir mefkure bıraktı. Birilerinin önün de eğilmedi. Bükülmedi. Bir inandığı tek "Hakk'ın” önünde eğildi. Zamanın tüm sahte Tanrılarına, meydan okudu. Tüm bunları ne için yaptı. İnandığı değerler uğruna." Hakkın hakkı" alidir, hiçbir şeye feda edilmez dedi.
Bugün de, maalesef yazar ve çizerlerin kıymetini bilen çok az insan var. Belki yarın daha çok anlaşılır hale gelecekler, ama zamanın da açılan gül ne kadar güzel ise, zamanın da verilen kıymet ve değer de o kadar güzeldir.
Kalın selametle...
0 Yorum