MUHALEFETİN HATALARI

Konumuz, muhalefetin çeyrek asırlık bir sürecin tüm seçimlerini kaybetmesi yolunda yaptığı hatalar. Nedir o hatalar? 1.      “ Erdoğan kazanmasın” diye bize oy verin (biz iyiyiz diye değil) 2.      Mukaddesata dair kavramlara yabancılık (Anadolu ile frekans zıtlığı) 3.      Fanatik gazetecilerin yönlendirmesine müsaitlik 4.      Sosyal medya izleyerek nabız tuttuğunu sanmak 5.      Parti içi ve ittifak içi hiyerarşinin olmaması (parti içinde; üstün, asta amadeliği)(ittifak içinde; oyu yüksek olan partilerin, oyu az olan partilere amadeliği) 6.      Erdoğan karşıtı her eğilimi kucaklayarak aynı çatı altında birleştirme çabası (Misal; turp, portakal, pırasa, şarap, hurma, sütlaç aynı tencereye konulursa kimse yemez, zorla yiyen olsa da, beğenen kimse olmaz) 7.      Anormal büyük ve dayanaksız vaatler (Kendi seçmeninde “adayımızın kendisi bile seçileceğine inanmıyor” algısı oluşturdu) 8.      Somut olmayan kurtuluş reçeteleri (Özellikle ekonomi alanında) 9.      Dünyayı okuyamamak ve dünya ile amatörce irtibat kurmaya çalışmak  10. Parti içi oluşturulan fanusun uydusu gibi hareket etmek (realiteden bihaberlik) Bu 10 maddelik analizim, çeyrek asırlık mağlubiyet sürecinin kilometre taşları. Bunların üzerine, bir de yeni kurulan partilerin, ana muhalefet partisiyle aynı söylemlere sahip olmaya çalışması eklendi. Oysa yeni partiler, daha düne kadar durdukları muhafazakar demokrat çizgide durup, o cenahtan oy alarak havuzu büyütmeliydiler. Fakat batıda CHP söylemiyle, doğuda HDP söylemiyle siyaset yapma eğiliminde oldular. Oysa batıda o söylemin asıl sahibi olan parti yani CHP varken, size neden oy verilsin. Ya da doğuda o söylemin asıl sahibi HDP varken, suretine neden oy verilsin. Verilse bile havuzu büyütmüş olmuyorsunuz ki! Sadece ittifak içindeki oyların yerini değiştirmiş oluyorsunuz. Bir de bu yetmezmiş gibi, çoğu aynı listeden seçime girince, sonucu önceden tahmin edilen bir hezimet daha, kaçınılmaz oldu. İktidar için ise tebrik edilmesi gereken bir zafer daha, kaçınılmaz oldu. Bu bağlamda, iktidar ve muhalefetin siyaset yapış biçimindeki en büyük ve en bariz farka bir kez daha vurgu yapmadan geçemeyeceğim; —İktidarın siyasetinde “biz seçilelim” anlayışı hakim. “Rakip seçilmesin” anlayışı değil. —Muhalefetin siyasetinde ise “rakip seçilmesin” anlayışı hakim. (Rakibi seçmeme uğruna bize oy verin! Biz nasıl olursak olalım, önemli değil) *** Bu analiz ışığında; Sonucun ülkemize, komşularımıza, dost ve kardeş ülkelere hayırlı olmasını dilerken, siyaset yapış farklılıklarıyla oluşan stratejilerin, kimleri nereye götürdüğüne dair analizimi siz değerli okurlarımla paylaşmak istedim. İyi okumalar…