27 Şubat 2023 Pazartesi günü; Dervişhane Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği olarak, çadır ve temel gıda malzemelerini Adıyaman'a götürmek için yola çıktık.
Hemen belirtmem lazım ki, biz dernek olarak; yardımları insanların istek ve ihtiyaçlarına göre hazırladıktan sonra, götürüp kendi ellerimizle teslim edip dağıtıyoruz. İşte Adıyaman'a, dernek olarak üçüncüsünü gerçekleştirdiğimiz bu sefer de bizden istenmiş olan, çadır ve gıda maddelerini götürecektik. Dört kışlık bir ekiple, yola çıktık. Adıyaman'ın girişinde, bize rehberlik edecek olan İbrahim isimli kardeşimizi aradık. Bize bir nokta söyledi, biz de oraya avdet ettik.
Her taraf yıkıntı, moloz yığınları, çatlamış binalarla dolu. Adıyaman, Acıyaman olmuş. Rehberimiz, İbrahim ile Vodafone bayiliği önünde görüştük. Kucaklaştıktan sonra bize birer kahve içip sonra dağıtıma geçeriz diye ısrar edince, kırmak istemedik. Neyse içeri geçtik, iki polis memuru da oturuyordu bizden önce. Onlara selam verip, bize gösterilen yerlere oturduk.
Oturmamızla dışarı fırlamamız bir oldu... Nasıl mı? Rehberimiz İbrahim mutfak kısmına geçti ki bize kahve getirsin. Tam da o esnada, deprem oldu. Ama nasıl oldu, midemin bulandığını ve başımın döndüğünü hissettim... Dışarı çıktık, oturduğumuz dükkanın üstünde iki katlı binanın pencerelerinden, avizelerinin dakikalarca sallandıklarını seyrettik.
O korku ve telâşa rağmen, rehberimiz kahvelerimizi dışarı getirip ikram etti. Oradan ayrılıp, rehberimizin refakatinde önce Şehrin merkezinde bir kısım gıda kolilerini dağıttıktan sonra; merkezden sekiz km. Uzakta olan bir köye gittik. Köye gitmemizin sebebi, Adıyamanlı basın mensubu hanım bir kardeşimizin, depremden evinin yıkılmasından sonra, köyde ikamet etmesiydi. Köye vardık, söz konusu hanım kardeşimiz için götürdüğümüz çadır ve gıda malzemelerini bırakıp öğlen namazımızı eda ettikten sonra tekrar Adıyaman merkeze döndük.
Adıyaman, Acıyaman olmuş. Yürek yakan manzaralar, bir silsile misali uzayıp gider. Yüzlerdeki korku ve endişe, göz pınarlarını kurutmuş. Çünkü hemen hemen, depremde kayıp vermeyen yok. Ya ailesinden ya akrabalarından ya da dostlarından kayıp verenler var.
Hangi birini konuşturmaya çalışsanız, duyacağınız sözler yüreğinize hançer gibi işler. Acıları zinciri uzayıp gider, Rabbim sabırlar versin. Merkezde son kalan çadırımızı da depremzede kardeşimize teslim ettikten sonra, rehberimizle vedalaşıp; üzgün, buruk ve yüreğimizi geride bırakarak Şanlıurfa ya geri döndük... Yani dostlar anlayacağınız, Adıyaman Acıyaman olmuş.
Selamette kalın.
02 Mart 2023.
Daha fazla gösterilecek yazı bulunamadı!
Tekrar deneyiniz.
0 Yorum