3 MİLYONDOLARLIK BİR HİKAYE

Konu: Hatır için bir ürün alımı yapılacak. Almak şart mı? Hayır. Sadece mevcut firma basit bir oyun oynayarak bakım bedelini 6 kat yükseltmiş.Yetkililer de itiraz etmek veya emsallerine sormak yerine kuzu kuzu imzalamış. Bir müddet sonra “neden?” diye sormak akıllarına gelmiş, verilen cevap “sisteminiz eskidi” olmuş. Sistemin eskidiğine dair somut bir dayanak sorulmuş, falanca teknolojiyi desteklemiyor denilmiş. Yetkililer zahmet edip önceki sözleşmeleri ve eklerini kontrol etmeyi akıl etse, aynı firmanın kendilerine sattığı sistemin o teknolojiyi desteklemesi gerektiğini görecekmiş. Ancak nafile. Okumaktan, anlamaktan, muhakeme etmekten bihaberlermiş. Neyse hikayeye devam edelim; —Firmanın daha önce satmış olduğu sistemi çöpe atıp, yerine hiçbir farkı olmayan yenisini satın almak için şifahen anlaşılmış. Firma yetkilileri etrafta yürüyüp gezip “falanca grubun devreye girmesiyle bu işi yine aldık” demeye başlamış. —Bunu duyan rakip bir firma da teklif sunmak istemiş. Verdiği teklif 1Milyon Dolara yakın daha düşükmüş. Üstelik daha ilk teklifte bu kadar fark çıkmış. Yani pazarlık yapılsa ne kadar fark olacağını varın siz düşünün. Ayrıca, —Kendilerine öneride bulunan da olmuş. Denilmiş ki; “Bu alımı yapmayın! Bu alım, uluslarası hibe ile de çözülebilir.” Hatta, uluslarası bir kuruluşun yetkilileri de kendileriyle toplantı yapmış ve hibe durumunu teyit etmiş. Sonra, o öneride bulunan kişi, bir de şöyle eklemiş; “İlla alacaksanız da, 2 alternatif firmanın tekliflerini alın ve birbirine kırdırın. Zaten bu işin maliyeti 700Bin Dolar, ne kadar düşürtürseniz o kadar az zarar edersiniz.” Kendileri de teşekkür etmiş ve bu öneriyi çok beğendiklerini söylemişler. Fakat ne hikmetse, fiilen hiiiiç oralı olmamışlar. —6 ay kadar iş soğutulmaya çalışılmış. —Ardından bir ramazan günü kimseye haber vermeden, ihale yapmadan, diğer firmadan resmi teklif bile almadan, 3Milyon Dolara yakın bir bedel üzerinden anlaşılmış. —Bir kısmı; bağlı şirket üzerinden, bir kısmı; kurum bütçesinden, kalan kısmı da; farklı bir ihalenin içerisine konularak yaklaşık 3Milyon Dolar ödenecekmiş. Onlar ermiş muradına, biz çıkalım kerevetine. Hikaye bu kadar. *** Hikayenin sonucu olarak bir kaç soru soralım; —İşi alan memnun, aracılar memnun, sebebi de biliniyor. Çünkü havadan yaklaşık 3Milyon Dolar geliyor. —İşi veren de memnun, ama sebebi bilinmiyor. Bir kimse, kendisine emanet edilmiş kul hakkını böyle saçma bir süreçle nasıl çar çur eder?Hikaye olsa bile utanç verici değil mi? Ve bu durumdan nasıl memnun olur? -Çoluk çocuğundan çıkacağını düşünmez mi? -Kendi cebinden, yani öz parasından harcasaydı, bunu yapar mıydı?