Yeryüzünde yaratılmış varlıklar içinde, en kutsal varlık anne. En yüce makama sahip insan, anne. Cennetin bile ayakları altına serildiği can, anne. Şefkat ve merhametin timsali.
Hayatta bir tek yar tanıdım, hiçbir karşılık beklemeden tüm sevgisini gösteren bir varlık. Tüm bedenini, kendi yavruları için tehlike anında siper eden, uykusunu, elde ne var ise, gözünü kırpmadan yavruları için heba eden anne.
Yüce Yaradan, bu duyguyu herkese nasip etmemiş. Yani annelik duygusunu.
Hasta olunca, ilk başımıza koşan, sevgi ve merhametini her türlü şekilde bize veren anne.
Korkularımızı alan, güven duygusunu bize aşılayan anne.
En umutsuz olduğumuz zamanlarda, umudu bize aşılayan varlık anne.
Yakın zamanda, 6 ŞUBAT depremlerin de hep bunu gördük. Yavrusunu korumak için, ya da kurtarmak için nice anneler can verdi. Kimisi bebesine sarılmış durum da, kimisi de kapı eşiğinde yavrusuna sarılmış halde, can verdi.
Rabbım, bu şekilde can veren tüm annelerin makamını cennet eylesin.
Anne, aç kalır, susuz kalır, sırf yavrusu için.
Anne, kanat açar, tehlike anında sırf yavrusunu korumak için.
Şefkatin ve merhametin timsali olan varlığa karşı, bize düşen ise, onları sevmek, kollamak olmalıdır.
Varsa öbür aleme göç eden, onlar için dua etmek, onlar için de hayır yapmak.
Evet, benim de biricik annem, yıllar oldu, dünya sürgününü tamamlayalı.
Ancak, hala yokluğunu tüm bedenim de hissediyorum.
O'nun yerini dolduracak hala bir can bir yekpare yok.
Rabbım, gani gani rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
Kalın selametle...
0 Yorum