BİR SEMBOL UĞRUNA YA RAB NE GERÇEKLER BATIYOR!

Karantinadan sonra ilk yazım bu. Korona günlerinde ilham denen şeye inandım. İnsan ilham gelmeyince yazamıyor. İnsan hayatının trajedisine diyecek söz yok. İki sonsuz yokluk arası minnacık bir varlık. Bir insanın ortalama altmış yıllık ömrü dünyanın beş milyarlık yaşına göre bir dakika bile değil. Ne garip, bütün çileler, elemler, kederler, sevinçler, ümitler, hayaller, yaşantılar, hikayeler bu bir dakikacık içinde olup biten şeyler. Bir dakikacık olan bu hayatın nihai karşılığının sonsuz cennet veya sonsuz cehennem olması ayrıca ne garip! İnsan hayatı bir riskler mahşeri. Ölüm riski, hesap riski, azap riski, zenci olmak riski, kadın olmak riski, çirkin olmak riski, fakir olmak riski, ikinci sınıf vatandaş olmak riski, vatansız kalmak riski, mutsuz olmak riski. İnsan yaşamı bu risklerden de öte Kafka’nın tabiriyle bir korku imparatorluğu sanki. Bir ideolojiye, mitolojiye, ülküye, dine inanmak bu riski ve korkuyu minimum seviyeye indirmek için tek çare belki de. Bakış açısının yanılsamasından ziyade çırılçıplak bir gerçeklik bu. Bunu görmek istemeyenler optimistler (iyimserciler) sadece. Bilim ile din, akıl ile vahiy, dünya ile ahiret derin düşününce çatışıyor, yüzeysel düşününce uyuşuyor. Derin düşünmenin yazgısı yalnızlık ve bir başınalık, dolayısıyla huzursuzluk; yüzeysel düşünmenin yazgısı toplumun müşfik kucağına sığınış, dolayısıyla huzur. Ülkenin gündemi Ayasofya. Üstelik ondan yüz kat daha hayati gündemler yıllardır sırada beklerken. Dinlerin en büyük esin kaynağı semboller. Bir bakıma dinler sembollerden ibaret. Onun için binlerce yalın gerçeğin harekete geçiremediği kitleleri bir sembol kolayca harekete geçirebilir. Ayasofya camiye çevrilse toplumda insanlık, dindarlık, dürüstlük, liyakat, ahlak artacak mı, hayır. Öyleyse bu heyecan ve coşku neden? Sembollerin canı sağ olsun! Semboller susamışlardı. Bir sembol uğruna ya Rab ne gerçekler batıyor! Gerçeklerle yüzleşmemek insanoğlunun en büyük aldanışı. Bilerek kendisini aldatan ve bunu yaparken de mutlu olan tek varlık insan.