MENFAAT UĞRUNA AYIYA DAYI DİYENLER

Kadim medeniyetimizin edebiyatında;atasözleri, deyimler, fıkra ve vecizeler gibi az kelamla çok mana ifade edenkavramlarımız vardır. Misal olarak, atasözü diye lügatlarımıza girmiş bulunanbirçok sözün, aslında atasözü değil de; hata sözleri olduğunu çoğu kere yabilmemekte, ya da önemsememekteyiz. Modern çağda, ideolojik fikirlerin ilaç (!)diye enjekte edildiği günümüz gençliğinin çoğu; birçok kavramı, doğru mu,yanlış mı olduğunabakmadan araştırmadan, telaffuz ettikleri bir gerçektir.Haliyle bu da, sonuç itibariyle beraberinde bazı sıkıntılar getirir ve iyiolmayan sonuçlar doğurur… Örneğin, birçok insanın diline,atasözü diye geçmiş olan (aslında hata sözü); köprüyü geçene kadar, ayıya dayıdemeliyiz sözü; kadim medeniyetimizin ve edebiyatımızın bir eseri değildir.Söylenen bu sözün üzerinde iyice düşünüldüğü zaman, menfaatleri icabı, ayıyıdayı kabul edenlerin; bir ömür boyu ayının yeğeni olarak kalacaklarınarazıolduklarını göreceklerdir. Ayıya dayı demek, menfaatperestlerin, kapıkullarının, yalaka takımının, günü kurtarmanın dışından başka, asil bir duruşuolmayan zillet kisvesinde, izzeti arayanistikametsiz ve şuursuz olanların mesleğidir. Günümüzde, siyasi rant devşirmeadına, yetki ve etki sahibi olanların peşinde at koşturan sözüm ona bazıçevreler; önleri ilikli, tebessümleri sahte, duruşları asil olmayanmenfaatperestlerdir. Zira bu gibi kişilerin lügatinde; insan onurunun, hak veadaletin, şeref ve haysiyetin, emanet ve ehliyetin; istikamet ve dürüstlüğün,erdemlik ve erliğin, samimiyet ve tevazuunun, vatanseverlik ve dindarlığınçokta ehemmiyeti yoktur… Onlara göre, gemiyi kurtaran kaptan, gününü kurtaranaçıkgöz; kasa ve kesesini bilen adamdır (!) Hâlbuki adam ve insan olabilmeninyolu; hakkı ve hakikati prensip edinmiş ve haktan gayrı kimsenin önündeeğilmeyen, İman ve sadakatten geçer! Bu gibişahısların, kişiliklerinde;günü kurtarmak adına insanların önünde iki büklüm olmak, sadakatsizlik vesamimiyetsizlik, yerine göre saf ve renk değiştirmek; egoistlik, bencilik,tamah ve hırs, yedi mideyle yemek ve doyumsuzluk; vurdumduymazlık, pespayelik,kurnazlık ve dalavere gibi insan onuruna zarar verecek ne kadar karakter varsa;hepsi mevcuttur. Çünkü, bunlar menfaatleri uğruna, ayıyıdayı kabul edecekkadar pespaye, yüzleri kızarmayan onursuz ve kişiliksizkimselerdir… Haydi diyelim köprüyü geçene kadar ayıya dayı dediler, peki, köprüyügeçtikten sonra; onlar ayının dayılığından vaz geçseler bile, ayı onlarınyakasını bırakır mı zannederler? Öyle ya, dayılıkyazboz tahtasıdeğil ki, her önüne gelen sahteden üzerine yeğenlik notu düşsün?! Yaşadığımızşehirde, gezdiğimiz toplumda; işini yürütmek adına (!) cebinde birçok partininrozetini taşıyan,çok yüzlü dalkavuk kimselerinvarlığına tanıklıketti insanlarne yazık ki! Ayıyı dayı kabul eden şu bukalemun tipi kişiler; A partiyegittiklerinde A rozetini, B Partiye gittiklerinde B rozetini, C Partiyevardıklarında da C rozetini yakalarına takacak kadar alçalabilen; sureti haktangözükmeye çalışmakla,insanları kandıran düzenbaz ve batılın adamlarıdır…İnsanlık tarihi boyunca, bu tiplerin varlığı daima olmuş; iyi ve erdemliinsanların önünde sürekli takoz ve engel olmaya çalışmışlardır… Bakıldığında, birçok herifin(çünkü bu tiplere adam veya insan demek, adamlık ve insan sıfatına hakaret olsagerek), hiç alakası olmayan bazı kişilere yanaştıkları, onlardanmış gibigörünüp, bir müddet sahte tebessümler kullanmakla; gözlerine kestirdiklerimakama geldikten sonra, bir daha o semte uğramadıkları görülmektedir. Peki,adama demezler mi, bre rezil herifler; insan yemek yediği sofraya bıçak çalarmı?Su içtiği çeşmenin musluğunu kırar mı? İkram gördüğü kapının eşiğini yıkarmı? Hani nerde kaldı sizin o samimiyet gibi görünen tebessümlerinize ne oldu?Köprüyü geçene kadar, ayının dayılığına razı olan bu tip heriflerin; samimi vedürüst insanların bulundukları ortam ve meclislere alınmamaları ve tespitedilip, cemiyete vermiş oldukları maddi ve manevi zararlar konusunda insanlar uyarılmalı,bilgilendirilmelidirler… Evet, nerde kalmıştık? Köprüyü geçene kadar, ayıyadayı demenin; tutarlı bir söz olmadığını ve telaffuz edeceğimiz kavram vekelimelerin önce ne mana ihtiva ettiklerini araştırdıktan sonra; gerekliysekullanmak, zararlıysa terk etmenin gerekli olduğunu!... Unutulmalıdır ki, ayıyıbir kereliğine dayı kabul edenler; bir ömür boyu ayının yeğenleri olarakkalacaklardır…