UMUTSUZ ŞEHİR

Bir şehrin en vasıfsızları “kanaat önderi” diye adlandırılıyorsa, En menfaatperestleri, “stk” temsilcisi olmuşsa, En faizcileri, “seçkin kimseler” mertebesine yükseltilmişse, En kaba kuvvet uygulayıcıları, “saygın kimseler” olarak hürmet görmeye başlamışsa, En yalancıları, “iş bilen” gözüyle takdir görüyorsa, En düzenbazları, “cingöz, kıvrak zekalı” diye tarifleniyorsa, En namussuzları, “hovarda adamdır” denilerek hafif övülerek, hafifte kıskanılarak ifade ediliyorsa, En beceriksizleri, maharet ve bilgi gerektiren konumlara getiriliyorsa, En konuşma özürlüleri, şehrin sorunlarının dile getirilmesi gerektiği kademelere yükseltilmişse, En güvenilmeyenleri, büyük paraların emanet edildiği veya harcatıldığı noktalara getirilmişse, En basiretsizleri, karar mercilerindeyse, —O şehirde umut yoktur. Umutsuz topraklardır orası. —Alimin, bilgenin kabuğuna çekildiği yerdir orası. —Fırsatı olanın göçtüğü, uzaklaşıp geride bıraktığı yerdir orası. —Sıradan insanın bile, zaruri olarak bulunduğu yerdir orası.