MELANKOLİ, TEOLOJİ VE SİYASET

Diamond Tema'yı dinledim. Müthiş biri. Yeni keşfettim. Geçen Sinan Canan ile birlikte yaptığı bir program vesileyle dikkatimi çekmişti. Sinan Canan bile hayranlığını gizleyemedi. Aslen Arnavut Diamond Tema. Olağanüstü bir diyalektik kabiliyeti var. Çapraz okumaları fevkalade. Bazı videolarının izlenme oranı milyonları bulmuş. Onlarca akademisyenden daha iyi. Kendini agnostik olarak tanımlıyor. Ele aldığı konulara olan derin vukufiyeti hayranlık uyandırıyor insanda. Bir insan ancak bu kadar iyi bir araştırmacı olabilir. Dünyası matematik gibi kesin ve net. Bana göre tek eksiği edebiyat ve melankoli. Biraz daha edebi ve melankolik olsaydı çok daha etkileyici ve çekici olabilirdi. Yazıları konuşmaları gibi mi, bilmiyorum. İlginç olan şu ki benim çoktandır farkına vardığım gerçekleri yalın ve kısmen soğuk bir üslupla dile getirmesi. Düşünme biçimi takdire şayan.  Ramazan'ın son günlerinde itikafa çekilmek istedim, olmadı. Her sene aynı arzu ve aynı başarısızlık. On gün bir mescit köşesinde televizyondan uzak, telefondan uzak, sosyal medyadan uzak, siyasetten uzak, kitaplardan uzak, düşünceden uzak, tereddütlerden uzak, melankoliden uzak, insanlardan uzak... Sadece kendi içime, kendi benliğime, kendi derinliğime dalsaydım! Zikir, şükür, dua, tazarru, münacat, tevbe ile meşgul olsaydım ve sonra gerekirse ölseydim!  Ontolojik anlamda tevhid şirkten daha iyi ve daha makbul elbette. Ama siyasal anlamda şirk daha iyi ve makbul gibi. Mesela farklı kimliklerin ve partilerin bir araya gelip istişare ile karar vermeleri tek kimliğin ve partinin tek başına karar vermesinden daha iyidir ve daha makbuldür. Dünyevi anlamda demokrasi şirk, krallık tevhittir. Hangisinin daha iyi ve daha makbul olduğu ortadadır. Kısacası bir şey her anlamda kötü olmayabilir.  Melankolisi olmayan insanlar daima kıskanılası insanlar. Melankoli veya melal çok şeyin önündeki en büyük engel. Darwin, Marks, Fuat Sezgin bunlar melankolisiz insanlar. Onun için gözleri yalnızca ideallerine çivili. Nietzsche, Dostoyevski, Cemil Meriç, İsmet Özel bunlar melankolinin dibini bulmuş insanlar. İki tarafın da hayatları ve eserleri ortada. Fuat Sezgin yıllarca günde yirmi saat çalışan biri. Melankolik bir ruh bunu asla beceremez, asla yapamaz. Melankolik ruhların en nefret ettiği şey sistem ve disiplin. Melankoli marazına müptela olmasaydım bugün mazbut bir ilim adamı olmuştum belki. Kader, tercih elinde değil ki!  Teolojiden sonra en karmaşık şey siyaset. Hayata belli bir ideolojinin perspektifinden bakınca hayatın bütününü göremiyor insan. İdeolojiler bazı şeyleri zorunlu olarak dışarıda bırakırlar. Beğenmediğimiz, burun kıvırdığımız bazı ‘solcular’ bizden çok daha dürüst ve ilkeli insanlar. Muhafazakarlık para ve dünya ile tanışınca bütün kutsallarını unutuyor. İçerideki o kadar haksızlık, hukuksuzluk karşısında susanlar Kudüs söz konusu olunca birdenbire 'mücahit' kesiliyorlar. Kudüs’un Rabbi olan Allah evvela birincisine karşı net bir tavır almamızı istiyor oysa. Aynaya bakmak o kadar zor ki!